الهام کنعانی - دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

تحقیقات زیادی روی شهرهای هوشمند انجام شده که تنها تعداد کمی از آنها از دیدگاه آموزشی به بررسیشهرهای هوشمند پرداخته است. این مقاله به بررسی چهارچوب ساختاری شهرهای هوشمند از منظر آموزشیمی پردازد تا اهمیت ارتقای یادگیری هوشمند را در شهرهای هوشمند مشخص کند. سپس مشخصات وویژگی های یادگیری هوشمند مشخص می شود، و تفاوت یادگیری کلاسی سنتی، یادگیری دیجیتال و یادگیریهوشمند تجزیه و تحلیل می شوند. پس از آن، این تحقیق به تحلیل محیط های یادگیری معمولی در شهرهااز جمله مدرسه، خانواده، جامعه، محل کار می پردازد. ساختار محیط های یادگیری شهرهای هوشمند بهطراحی سطح بالا و حمایت دولت نیاز دارد. به مشارکت گروه ها و احزاب مختلف از جمله شرکت ها وانجمن های اجتماعی نیاز است تا تدریجاً محیطی سالم برای حمایت از یادگیری هوشمند ایجاد گردد.یادگیری هوشمند باید بخشی مهم از ساختار شهر هوشمند شود. یادگیری هوشمند از یادگیری مادام العمرشهروندان به شدت حمایت می کند، که یک ویژگی کلیدی برای تکامل فردی سیستم شهری است. توسعهیادگیری شهری می تواند تجارب قابل زندگی شهروندان را بهبود بخشد و ظرفیت نوآوری شهر را ارتقا دهد وکیفیت هوشمندی یک شهر را نشان دهد.

محیط های یادگیری هوشمند، شهرهای هوشمند، یادگیری هوشمند، شهروندان