حسن مسکنی - دانش آموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار
مهدی ربیعی - دکتری برنامه ریزی توسعه آموزش عالی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
امینه محبی امین - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه حکیم سبزواری

در سال های اخیر، یکی از چالش های پیش روی جوامع مختلف، وجود دانش آموختگان فاقدتوانایی های فردی و مهارت های لازم برای راه اندازی کسب و کار می باشد. این امر، آماده سازی فارغ التحصیلاندانشگاهی را از طریق توسعه فرهنگ کارآفرینی در آنان ضروری می سازد (صباغ یزدی، 1385). آماد هسازیدر خصوص کارآفرینی را نباید به بعد از فارغ التحصیلی موکول کرد. بلکه لازم است در حین تحصیل،مقدمات لازم فراهم و موانع و محدودیت ها برطرف شود (امیری و مرادی، 1387). امروزه آموزش کارآفرینیبه موضوعی جدی برای محققان و مدیران دانشگاه ها تبدیل شده است (راچ و هولسینک، 2015). آموزشکارآفرینی می تواند علاوه بر ایجاد دانش و مهارت، موجب بالا رفتن آمادگی، انگیزه، اعتماد به نفس، نیاز بهپیشرفت، ریسک پذیری، فرصت شناسی، قدرت تحمل ابهام، قدرت مدیریت و رهبری و قدرت نوآوری دردانشجویان شود. درواقع، پرورش افراد کارآفرین از وظایف دانشگاه ها تلقی می شود که از طریق ایجاد انگیزهو افزایش صلاحیت ها و توانایی های فارغ التحصیلان امکان پذیر می باشد (خالدی و آگهی، 1387).