احسان رنجبر
غلامحسین حق نیا
امیر لکزیان
امیر فتوت

در این پژوهش تاثیر کاربرد مواد آلی گوناگون با نسبت های C/N و ساختار شیمیایی متفاوت بر تجزیه شیمیایی و زیستی آترازین در خاک سترون و ناسترون مطالعه شد. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی و به صورت فاکتوریل ۲×۶×۲ دو خاک (سترون و ناسترون)، شش نوع ماده آلی (ورمی کمپوست، کود گاوی، گلوکز، نشاسته و خاک اره و بدون ماده آلی) و دو سطح نیتروژن (صفر و ۲۵۰ میلی گرم در کیلوگرم) با سه تکرار انجام شد. غلظت اولیه آترازین در خاک لوم سیلتی mg.kg-۱ ۱۰۰ بود و بر روی آن مواد آلی به مقدار ۵ درصد وزنی و ۲۵۰ میلی گرم نیتروژن به بعضی از تیمارها به شکل NH۴NO۳ افزوده شد. برای حذف ریزجانداران خاک در تیمارهای خاک سترون از کلرید جیوه استفاده گردید. باقیمانده آترازین در خاک پس از گذشت ۲۰، ۴۰ و ۶۰ روز از آغاز خوابانیدن تیمارها به وسیله دستگاه HPLC اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که به جز کود گاوی، سایر مواد آلی موجب کاهش تجزیه زیستی آترازین در خاک ناسترون شدند و افزودن نیتروژن معدنی نیز کاهش تجزیه آترازین را در پی داشت. نتایج نشان داد که نمی توان تجزیه زیستی آترازین را با توجه به نسبت C/N مواد آلی و شدت فعالیت ریزجانداران خاک پیش بینی کرد. تجزیه شیمیایی آترازین در خاک سترون در ۶۰ روزه آزمایش زیر تاثیر مواد آلی و نیتروژن معدنی قرار نگرفت.

Herbicide, Atrazine, Biological degradation., علف کش، آترازین، تجزیه زیستی