محمدرضا خادم احمدی - دانشجوی دکتری مهندسی شیمی، دانشگاه شیراز،دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، بخش مهندسی شیمی
نصیر مهران بد - استادیار مهندسی شیمی، دانشگاه شیراز،دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، بخش مهندسی شیمی
محمد خرم - دانشیار مهندسی شیمی، دانشگاه شیراز،دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، بخش مهندسی شیمی

ایران به دلیل داشتن منابع نفتی و گازی و وجود صنایع نفت و گاز پتروشیمی یکی از بزرگ ترین کشورهای تولیدکننده و صادرکننده گوگرد در خاورمیانه می باشد و مقادیر زیادی گوگرد با قیمت نسبتا کم در داخل کشور در دسترس است. به صورت کلی ۹۸ درصد گوگرد تولید شده در جهان صرف تولید اسید سولفوریک می شود و ایجاد ارزش افزوده و تولید موادی با ارزش افزوده از گوگرد می تواند از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. یکی از کاربردهای گوگرد استفاده از آن برای تولید بتن و یا سیمان گوگردی است و مورد دیگری که می توان به آن اشاره کرد، استفاده از گوگرد به عنوان پوشش بر روی بتن در کانال های انتقال آب و پساب می باشد. گوگرد پس از فرآیند ذوب شدن و جامد شدن دوباره به دلیل تغییر در ساختار کریستالی و فازی، مقاومت مکانیکی خود را از دست می دهد. یکی از راهکارهای افزایش مقاومت گوگرد اضافه کردن موادی به عنوان افزودنی به گوگرد است که مانع از تغییرات ساختاری می شوند. در این پژوهش از برش های نفتی، دی سیکلوپنتادین، استایرن و اتیلن وینیل استات برای بهبود خواص گوگرد استفاده شد و در این میان اتیلن وینیل استات بیشترین مقاومت فشاری را بین بازه ۸/۱ تا ۱۵/۵ مگا پاسکال ایجاد کرد به گونه ای که با افزایش درصد وزنی اتیلن وینیل استات مقاومت فشاری ملات گوگردی نیز افزایش یافت. گوگرد اصلاح شده با اتیلن وینیل استات همچنین از خواصی مانند مقاومت در برابر نفوذ آب و مقاومت در برابر خوردگی نیز برخوردار است به گونه ای که پس از دو هفته غوطه ور ماندن نمونه درون اسیدسولفوریک ۲۰ درصد و ۲۴ ساعت غوطه ور ماندن درون آب هیچ گونه تغییر وزنی مشاهده نمی شود.

اصلاح خواص گوگرد، اصلاح کننده گوگرد، بتن گوگردی، سیمان گوگردی، کامپوزیت گوگردی