نرگس پورطوسی - دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسن راشد محصل - گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مهدی پارسا - دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری محلاتی - دانشگاه فردوسی مشهد
المیرا محمدوند - دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور بررسی اثر مدیریت های مختلف شامل مقدار و زمان کاربرد کود نیتروژن و علف کش بر الگوی پراکنش مکانی بذرهای تاج خروس خوابیده و ریشه قرمز، آزمایشی در سال ۱۳۸۴ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد که در آن ۸ قطعه زمین برای طرح کود وعلفکش هر یک به ابعاد ۱۰×۳۰ متر در نظر گرفته شدند. تیمار های اجرا شده عبارت بودند از: توزیع۲۵ کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت با کاربرد علفکش، ۲۵ کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت بدون کاربرد علفکش، ۲۵ کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگی با کاربرد علفکش، ۲۵ کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگی بدون کاربرد علفکش، ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت با کاربرد علفکش، ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت بدون کاربرد علفکش، ۱۲۰ کیلوگرم در هکتارنیتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگی با کاربرد علفکش، ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن هنگام کاشت و مرحله شش برگی بدون کاربرد علفکش. در تمامی مراحل نمونه برداری نقطه ای عاری از بذر وجود نداشت وکاربرد علف کش در کاهش بانک بذر خاک موثر بود. نتایج آزمایش نشان داد که علفکش ابزار مناسبی برای کاهش بانک بذر می باشد. درآنالیزهای ژئواستاتیستیکی مدل های کروی و نمایی با واریوگرام های بذرها در تیمار های مختلف سازگاری داشتند. در بین تمامی تیمارها دامنه تاثیر تاج خروس خوابیده بین ۱۷/۱ تا ۲۱/۵۰ متر و دامنه تاثیر تاج خروس ریشه قرمز بین ۱۵/۱ تا ۹۸/۴۴ متر نوسان داشت. درصد اثر قطعه ای در تاج خروس خوابیده بین ۹۱/۱تا ۳۷/۳۲ درصد متغیر بود که به ترتیب باعث ضعیف ترین و قوی ترین همبستگی مکانی شد. بذرهای دو گونه تاج خروس از مناطقی با تراکم بسیار بالا تا مناطقی با تراکم پایین متغییر بودند و به صورت ساختار لکه ای در دو نمونه برداری ظاهر شدند. مدیریت کود نیتروژن تاثیر زیادی در کاهش بانک بذر نداشت اما با کاربرد علفکش ساختار لکه ها تا حدودی تخریب شد و تراکم بذرها کاهش پیدا کرد.