سید موسی صادقی - استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
ناصر فرار - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، بوشهر، ایران
میترا امام - استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، تهران، ایران
فاطمه غلامیان - مربی پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، بوشهر، ایران
کهزاد سرطاوی - کارشناس ارشد پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، بوشهر، ایران
حسن کازرونی - کارشناس پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، بوشهر، ایران

آکاسیا (Acacia albida Delile) به صورت طبیعی در مناطقی از استان بوشهر به‎ویژه در حاشیه روستای رزم آباد، شهرستان دشتی، استان بوشهر رویش دارد. این گونه درختی مقاوم به گرما، خشکی و دارای قابلیت فراوان اکولوژیکی و اقتصادی است. این جنگل به دلیل نزدیکی به روستا، تحت تهدید عوامل تخریبی می‎باشد. پژوهش پیشرو، به شناخت رویشگاه، عوامل تخریب، تولید بذر به منظور تکثیر آن و ضرورت حفاظت آن پرداخته است. آکاسیا به‎صورت توده‎های متراکم، نیمه متراکم و تنک در منطقه حضور دارد. تجدید حیات آن از طریق غیرجنسی و ریشه جوش بوده و نهال‎های بذری خیلی نادر می باشد. از نظر فنولوژی آکاسیا آلبیدا از اوایل تیرماه تا اواسط مردادماه (تابستان) خزان می‎کند و از اواخر آبان ماه شروع به برگ دهی می‎نماید و از اواخر دی ماه تا اسفندماه، گلدهی مشاهده می‎شود. به دلیل سرمای دیررس اسفند و از بین رفتن گل ها، تولید میوه این گونه در دوره پژوهش، مشاهده نشد. تغییر کاربری رویشگاه آکاسیا به اراضی زراعی و باغی، چرای دام، خشکسالی های متوالی، قطع و ریشه‎کنی درختان، حفر چاه‎های کشاورزی در مجاورت رویشگاه و افت سطح ایستابی آب های زیرزمینی و آفات گیاهی از مهم ترین عوامل تخریب و تهدید رویشگاه می‎باشند. پایین رفتن آب و خارج شدن آب از دسترس درختان و کاهش آب سیلاب های فصلی ورودی رودخانه فصلی سنا از دیگر عوامل مهم و جدی تهدید و تخریب این رویشگاه می‎باشد. ذخیره نزولات آسمانی و بهره گیری از سیلاب رودخانه فصلی سنا توام با حفاظت و غنی سازی توده می‎تواند به پایداری و احیاء این جنگل طبیعی با ارزش کمک نمایند. انجام پژوهش‎های بیشتر در مورد علل عدم حضور این گونه در سایر مناطق ، روند سیر توالی و تواتر توده مورد تحقیق، تهیه بذر، تولید نهال و جنگل کاری این گونه پیشنهاد می­گردد.

اکولوژی جنگل, بذر, جنگلکاری, گونه های بومی, توالی‎جنگل, احیاء, تجدید حیات