یکی از چالشهای اصلی پیش روی اقتصادهای در حال توسعه که به دنبال تقویت نظامهای تامین
اجتماعی و گسترش دسترسی به آموزش و بهداشت هستند، این است که چگونه درآمد مورد نیاز را در
شرایط وجود یک بخش غیررسمی گسترده، تامین نمایند.
بخش غیررسمی عموما دارای خصوصیاتی نظیر سطح بالای خود اشتغالی، سطوح پایین مهارتی
و اغلب منابع درآمدی چندگانه و ناپایدار است. این خصوصیات پتانسیل افزایش درآمدها از طریق مالیات
بر درآمد که نیازمند وجود امکان تایید درآمد کل اشخاص است را -به خصوص در مورد گروههای کم
درآمد- محدود میسازد. در چارچوب موضوع تامین اجتماعی، این محدودیتها همچنین به معنای اتکای
بیشتر به تامین مالی از طریق منابع درآمدی دولت مرکزی است تا مدلهای مشارکتی که در اقتصادهای
پیشرفته مورد تاکید است.