مینا یخدانی - کارشناسی الهیات گرایش فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه حکیم سبزواری

رویکرد یادگیری معکوس، به عنوان یک رویکرد نوین در آموزش، در سال های اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در این رویکرد، برخلاف رویکرد سنتی که در آن دانش آموزان ابتدا مطالب درسی را در کلاس درس فرا می گیرند و سپس در منزل به تمرین و تکلیف می پردازند، دانش آموزان قبل از حضور در کلاس درس با مطالب درسی آشنا می شوند و در کلاس درس به فعالیت های تعاملی و حل مساله می پردازند. با توجه به مزایای متعددی که برای رویکرد یادگیری معکوس ذکر شده است، از جمله افزایش انگیزه یادگیری، ارتقای تفکر انتقادی و حل مساله، و بهبود یادگیری عمیق، ضروری است که مبانی و اصول این رویکرد به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد. یافته های این پژوهش می تواند به معلمان، مدیران و برنامه ریزان آموزشی در جهت درک بهتر و اجرای اثربخش تر رویکرد یادگیری معکوس در مدارس کمک کند. این پژوهش از نوع تحلیلی-توصیفی بوده و از روش های کتابخانه ای و فراتحلیل برای گردآوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شده است. برای گردآوری اطلاعات از منابع معتبر مانند کتاب ها، مقالات علمی، و پایگاه های اطلاعاتی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که رویکرد یادگیری معکوس بر پایه مبانی و اصول مختلفی استوار است، از جمله: یادگیری فعال: در این رویکرد، دانش آموزان به جای اینکه صرفا به مطالب درسی گوش فرا دهند، در فعالیت های یادگیری فعال مانند بحث و گفتگو، حل مساله، و پروژه های گروهی شرکت می کنند. مسئولیت پذیری دانش آموزان: در رویکرد یادگیری معکوس، دانش آموزان مسئولیت بیشتری برای یادگیری خود بر عهده دارند. آنها باید قبل از حضور در کلاس درس با مطالب درسی آشنا شده و برای انجام فعالیت های کلاسی آماده باشند. استفاده از فناوری: از فناوری می توان به عنوان ابزاری برای تسهیل یادگیری در رویکرد یادگیری معکوس استفاده کرد. به عنوان مثال، دانش آموزان می توانند از طریق فیلم های آموزشی، شبیه سازی ها، و بازی های آموزشی با مطالب درسی آشنا شوند.

یادگیری معکوس، مبانی، اصول، مدارس