عماد توکلی - دانشکده عمران، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی، تهران، ایران
منصور فخری - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران

تلاش برای کاهش وزن بتن منجر به تحقیقات گسترده در مورد بتن سبک شده است. کاهش وزن بتن ممکن است منجر به کاهش وزن سازه و در نتیجه کاهش نیروی وارده به آن شود. در این مطالعه، اثرات دو سبکدانه لیکا و اسکوریا بر خواص بتن خودتراکم در فازهای تازه و سخت شده و دوام آن در محیط اسید سولفوریک بررسی شده است. آزمایش های بتن تازه شامل جریان اسلامپ، اسلامپ T۵۰، جعبه L، جعبه U، حلقه J و وزن مخصوص و آزمایش های مقاومت فشاری در حالت عادی و محیط اسیدی و کاهش وزن در حالت اسیدی برای نمونه های سخت شده بررسی شده است. نتایج نشان داد که سه عامل تاثیر گذار بر کارایی بتن وزن مخصوص، شکل ظاهری و درصد جذب آب سبکدانه ها است. با جایگزینی سبکدانه های لیکا و اسکوریا با حجم یکسان در بتن سبک، بتن سبک اسکوریا حدود ۶۰٪ مقاومت بیشتری را نشان می دهد. بیشترین کاهش مقاومت نمونه های فشاری قرارگرفته در محیط اسیدی، برای بتن سبک خودتراکم لیکا بین سن ۱تا ۷ روزه رخ می دهد و حدود ۲۷% است، و برای بتن سبک خودتراکم اسکوریا بین سن ۷ تا ۲۸ روزه رخ می دهد و حدود ۲۵% است، که نشان می دهد بیشترین تاثیر محیط اسیدی بر کاهش مقاومت برای بتن سبک خودتراکم لیکا تا سن ۷ روزه است و برای بتن سبک خودتراکم اسکوریا از سن ۷ تا ۲۸ روزه است. و بیشترین کاش وزن نمونه های قرارگرفته در محیط اسیدی برای هر دو بتن، بین سن ۱تا ۱۴ روزه رخ می دهد که حدود ۹۳% است و بین سن ۱۴تا ۲۸ روز تنها حدود ۷% کاهش وزن رخ می دهد. قابل ذکر است که نسبت به وزن اولیه، نمونه ها حدود ۱% تا ۲% کاهش وزن دارند که این کاهش وزن بسیار ناچیز است.

بتن سبک, بتن خودتراکم, دوام بتن, سبکدانه اسکوریا, سبکدانه لیکا