عطااله محمودی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
یحیی یاراحمدی - استادیار، گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
امید مرادی - دانشیار، گروه مشاوره، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.

روش تدریس معکوس یک رویکرد تدریس و یادگیری جدید مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات است که به دلیل خلاقیتی که در این شیوه تدریس نسبت به تدریس متداول در کلاس درس وجود دارد، شناسایی عواملی که میتوانند بر آن تاثیر گذارند، از اهمیت ویژهای برخوردارست. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر یادگیری معکوس در دانشآموزان دوره متوسطه دوم، طراحی شد. روش پژوهش کیفی از نوع فراترکیب بود. بدین منظور تمام مقالات و مستندات علمی مرتبط با یادگیری معکوس از مراجع علمی معتبر در بازه سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ استخراج شدند و ۲۳ مقاله که روایی آنها با استفاده از معیار CASP، بررسی شده بود و نمره آنها بین ۴۸-۳۱ قرار داشت، انتخاب شدند. بر اساس تحلیل محتوای مقالهها، در مجموع ۴ مقوله و ۸ مفهوم و ۲۳ کد برای یادگیری معکوس تایید شدند. بر اساس نتایج در نظر گرفتن عواملی مانند آماده سازی فردی، آمادگی آموزشی، آمادگی محیطی و آمادگی زیرساختی محتوا، میتواند تدریس معکوس را موثرتر سازد.

ارتقا یادگیری، فراترکیب، یادگیری معکوس