زهره فولادی - دانشجوی دکترای دانشگاه آزاد تهران مرکز
مریم متقیان - دانشجوی کارشناسی دانشگاه پیام نور تهران شرق

واژه ی پهلوی در متون فارسی و عربی به چند معنی متباین به کار رفته است: به معنی اصلی و اشتقاقی خود یعنی زبان قوم پارت، به معنی فارسی میانه یعنی زبان رسمی و نوشتاری ساسانیان و به معنی لهجه های محلی غرب ایران یعنیلهجه های فهله یا پهله. شناخت این زبان جز به کمک آثار به جای مانده از آن اعم از مکتوب و غیر مکتوب که به شکل معناداری زنده اند و روایتگر هویت فرهنگی و تمدنی پیشینیان و گذشتگان است، میسر نیست. در این پژوهش روش تحقیق تاریخی – توصیفی از طریق جمع آوری اطلاعات و اسناد کتابخانه ای از متن و تصویر بوده است. پژوهش حاضر به دنبال آشناسازی و تشریح آثار تاریخی این خط و زبان رازآلود برای علاقه مندان به فراگیری آن است.

پهلوی، زبان پهلوی، آثار پهلوی، خط پهلوی