هدا محمدی - دانشجوی دکتری اکولوژی گیاهان زراعی، دانشگاه فردوسی مشهد
پرویز رضوانی مقدم - استاد دانشگاه فردوسی مشهد

افزایش جمعیت، محدودیت زمین‌های زراعی و افزایش سطح استانداردهای زندگی، باعث افزایش مصرف انرژی در کشاورزی شده است. مصرف فشرده‌ای انرژی از طریق مکانیزاسیون، کودهای شیمیایی، بذور اصلاح شده و پرعملکرد، افت‌کش‌ها و علف‌کش‌های صنعتی باعث بروز مشکلات زیست محیطی مختلف شده است. یکی از محصولاتی که به نظر می‌رسد به دلیل نیاز به عملیات بیشتر در مرحله داشت، انرژی زیادی مصرف می‌کند، چغندرقند است. به منظور بررسی میزان انرژی ورودی و خروجی در تولید چغندرقند ، تفاوت انرژی‌های استفاده شده در مراحل مختلف تولید و برآورد کارایی انرژی ورودی این مطالعه در سال 1390 انجام شد. براساس نتایج به دست آمده ، در مزارع چغندرقند بیشتین نیروی انسانی برای مرحله داشت مورد نیزا است (38/61 درصد) و بعد از آن مرحله برداشت (6/34 درصد) در رتبه دوم قرار داد.

انرژی ورودی، بهره وری، کارایی، کشت مکانیزه