سیاب ممی پور - استادیار اقتصاد دانشگاه خوارزمی( علوم اقتصادی)، تهران
سمیرا غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سیستم های اقتصادی و اجتماعی،موسسه آموزش عالی الغدیر، تبریز

امروزه اهمیت دانش در خلق ارزش افزوده، در سازمانها و بین صنایع بر کسی پوشیده نیست. نظریه سرمایه فکری به عنوان رویکردیکه دارایی های نامشهود سازمانی از جمله دانش منابع انسانی را در بر می گیرد، مورد توجه روز افزون قرار گرفته است. هدف اصلی ازاین تحقیق، بررسی اثر سرمایه فکری بر کارایی صنایع فعال در بورس اوراق بهادار تهران است لذا ابتدا کارایی فنی صنایع موردبررسی، طی سالهای 1385-1391 بوسیله تحلیل پوششی داده ها استخراج شده سپس اثرات شاخص های سرمایه فکری بر کارایی صنایع با استفاده از مدل پنل دیتا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد ضریب ارزش افزودهفکری به عنوان شاخص کلی سرمایه فکری و کارایی مالی صنایع، اثر مثبت و معنی داری بر کارایی فنی به مقیاس ثابت و کارایی بهمقیاس دارد اما بر کارایی به مقیاس متغیر (EV) مثبت و بی معنی است. همچنین نتایج حاصل از بررسی اثرات جداگانه اجزای ضریب ارزش افزودهفکری حاکی از اثرگذاری مثبت و معنی دار سرمایه فکری به کار گرفته شده بر کارایی به مقیاس و کارایی به مقیاس ثابتاست. میزان اثرگذاری این ضریب بر کارایی به مقیاس متغیر، مثبت و بیمعنی است. سرمایه فیزیکی به کار گرفته شده به عنوان عضودیگر ضریب ارزش افزوده فکری اثر مثبت و بی معنی بر همه سطوح کارایی دارد. سرمایه انسانی نیز که یکی از اجزای اصلی سرمایه -فکری به کار گرفته محسوب می شود دارای اثر مثبت و معنی دار بر کارایی به مقیاس و کارایی به مقیاس ثابت و اثر مثبت و بی معنی برکارایی به مقیاس متغیر دارد.

سرمایه فکری، کارایی، تحلیل پوششی داده ها، پنل دیتا، بورس اوراق بهادار تهران