نعمت الله اکبری - عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان و استاد گروه اقتصاد، دانشگاه اصفهان دانشده علوم اداری و اقتصاد
شکوفه فرهمند - عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان و استادیار گروه اقتصاد
فاطمه هاشمی باباحیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی دانشگاه اصفهان

برنامه ریزی و مدیریت شهری ایران تاثیر زیادی از مکتب برنامه ریزی کلاسیک با محوریت طرح جامع پذیرفته است. طرح های جامع شهری در ایران با هدف رشد فیزیکی متناسب شهرها تدوین می شوند اما تجربه نشان می دهد فقط انرژی و هزینه های بسیاری را بر اقتصاد شهرها تحمیل می کنند و اهداف آن اه در اکثر مواقع تحقق نمی یابد. راهبرد توسعه شهری یکی از جدیدترین الگوهای برنامه ریزی است. این راهبرد دارای چهار رکن می باشد: قابلیت زندگی، بانک پذیری، رقابت پذیری و حکمرانی خوب که حکمرانی خوب یکی از مهم ترین ارکان راهبرد توسعه شهری می باشد. در این مقاله به ارزشیابی سطح شاخص حکمرانی خوب در شهر شهرکرد و مقایسه وضعیت موجود این شاخص در سال 1395 با وضعیتی که برای این شاخص در طرح جامع شهر شهرکرد وجود دارد، پرداخته شده است. سطح شاخص ذکر شده با نظرسنجی از شهروندان و مراجعه به آمارهای رسمی ارزشیابی شده است. جامعه آماری در ارزشیابی سطح حکمرانی خوب شامل کلیه ی شهروندان ساکن در نواحی هشت گانه شهر شهرکرد و حجم نمونه ی تصادفی طبقه بندی شده برابر با 390 نفر از شهروندان به دست آمده است. توزیع و تکمیل پرسشنامه ها، براساس نسبت جمعیتی در هر ناحیه صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی صورت گرفته است. بنابر نتایج پژوهش، حکمرانی خوب در شهر شهرکرد پایین ار از متوسط طیف لیکرت ارزشیابی شده است. با مقایسه ی محتوایی شاخص حکمرانی خوب با وضعیت مطلوب پیش بینی شده برای این شاخص در طرح جامع مشاهده خواهیم کرد که در طرح جامع شهر شهرکرد به بسیاری از معیارهای حکمرانی خوب توجهی نشده است.

حکمرانی خوب، شهرنشینی، راهبرد توسعه ی شهری، طرح جامع