محمدعلی بهشتی نیا - دانشیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه سمنان
میلاد مشکانی - کارشناس ارشد MBA، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه سمنان
پریسا فیض الهی - کارشناس ارشد مهندسی صنایع،دانشکده فنی ومهندسی،دانشگاه سمنان

این مقاله به ارائه رویکردی یکپارچه در تصمیم گیری های زنجیره تامین شامل تصمیم های مربوط به تعیین نحوه تخصیص سفارشات به تامین کنندگان و وسایل نقلیه، تعیین توالی تولید در تامین کنندگان و نحوه ی حمل سفارشات به یک شرکت سازنده می پردازد. ناوگان حمل و نقل مربوط به انتقال سفارشات از تامین کنندگان به شرکت سازنده به صورت یک ناوگان مشترک در نظر گرفته شده است. تابع هدف کمینه نمودن مجموع دیرکرد سفارش ها با وجود پنجره زمانی در موعد تحویل سفارش ها می باشد. این مساله تاکنون در ادبیات موضوع مورد بررسی قرار نگرفته است. ابتدا مدل ریاضی به صورت برنامه ریزی عدد صحیح مختلط ارائه می شود. با توجه به NP-hard بودن مساله، بدست آوردن جواب بهینه در زمان معقول امکان پذیر نمی باشد. بنابراین یک الگوریتم ژنتیک تحت عنوان الگوریتم ژنتیک گروههای مرجع که بر گرفته از نظریه گروههای مرجع در جامعه شناسی می باشد به منظور حل مساله توسعه داده می شود. به منظور ارزیابی کیفیت الگوریتم پیشنهادی نتایج حاصل از آن را با الگوریتم ارائه شده برای یکی از نزدیک ترین مسائل در ادبیات موضوع به مساله مورد بررسی در این تحقیق مقایسه می کنیم. مقایسه نتایج نشان از کارایی بالای الگوریتم پیشنهادی را دارد

زنجیره تامین، زمان بندی، الگوریتم ژنتیک، زمان بندی حمل و نقل، پنجره زمانی