اعظم غلامزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آبیاری و زهکشی دانشگاه فردوسی مشهد
حسین انصاری - استاد گروه علوم مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
سیدمجید هاشمی نیاء - استادیار گروه علوم مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
مجید عزیزی - استاد گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

گل مغربی از جمله گیاهان دارویی است که دارای پتانسیل بالایی برای تولید اسیدگامالینولنیک (GLA) است، و این امرباعث شده که در سالهای اخیر ازیک گیاه زینتی به یک محصول کشاورزی تبدیل شود. به منظور ارزیابی تاثیر شوری وسطوح مختلف آبیاری بر برخی از صفات مورفولوژیک گیاه دارویی گل مغربی، آزمایشی بر مبنای طرح پایه کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل (12 تیمار و 4 تکرار)، در فروردین سال 1397 در محیط ایستگاه هواشناسی دانشکده یکشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل تیمارهای آبیاری در 4 سطح (100% ، 85% ،70% ، 55% حد ظرفیت زراعی) و تیمارهای شوری در 3 سطح (1.23 ، 4 ، 8 ، دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج اینپژوهش نشان داد که بعد از نیمه مرداد ماه که گیاه به گل رفت، نتوانست تنش شوری را تحمل کند و تمامی تیمارهایشوری در سطح 4 و 8 دسی زیمنس بر متر خشک شدند. اثر متقابل شوری و کمآبیاری بر ارتفاع گیاه، طول برگ، قطرساقه و تعداد شاخه های جانبی در سطح یک درصد (p≤ 0.1) معنی دار بود، اثر ساده تنش شوری بر عرض برگ در سطحیک درصد (p≤ 0.1) معنی دار بود. بیشترین ارتفاع گیاه و تعداد شاخه های جانبی در تیمار شاهد بدست آمد. افزایششوری باعث کاهش ارتفاع گیاه و تعداد شاخه های جانبی شد. ولی افزاش شوری باعث افزایش طول و عرض برگ شد.

گلمغربی، شوری، کمآبیاری، مورفولوژیک