فاطمه اسکوهی - دانشجوی دکتری آموزش کشاورزی گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران
سیدحمید موحدمحمدی - استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران
امیر علم بیگی - استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران
محمدرضا پارسانژاد - استادیار گروه مدیریت و فلسفه علم و فناوری، دانشکده مهندسی پیشرفت، دانشگاه علم و صنعت ایران
احمد رضوانفر - استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران

سطح دانشگاه را می توان یک اکوسیستم کارآفرینانه در جهت توسعه کارآفرینی دانست که در آن ارتباط-های متقابلی میان کنشگران برقرار است. حرکت به سوی دانشگاه های کارآفرین به عنوان یک راهبرد مهم در ساختار و محتوای دانشگاهی محسوب می شود و دانشگاه کارآفرین، محصول تفکر اکوسیستم کارآفرینانه می باشد. رهیافت اکوسیستم، مطالعه فرضیه های رفتاری در چارچوب تعامل هایی است که بین افراد و محیطشان رخ می دهد. مبنای به کارگیری رهیافت اکوسیستم کارآفرینانه دانشگاهی، تفکر سیستمی است. در این پژوهش به منظور شناسایی و کاربست مولفه های اکوسیستم کارآفرینانه دانشگاهی با استفاده از نرم افزار MAXQDA10، فرآیند کدگذاری صورت گرفت و مقوله های اصلی و فرعی استخراج شدند. نتایج نشان داد که مولفه های اکوسیستم کارآفرینانه در 12 دسته شامل ویژگی های کارآفرین دانشگاهی، سرمایه انسانی، شبکه های اجتماعی، محیط کارآفرینانه، منابع مالی، ویژگی های علمی، فنی و محصول، برنامه های حمایتی کارآفرینی دانشگاهی، سیاست ها و برنامه های ملی، مدیریت دانشگاه، شرکت های اقماری( زایشی) دانشگاهی، فعالیت دانشگاه و نتایج سرمایه معنوی( فکری) دانشگاه می باشد. مباحث مطرح شده در این مطالعه، بیان گر ابعاد نهادی، ملزومات ساختاری و استلزامات سیاستی برای ایفای نقش توسعه ای دانشگاه ها در پیشبرد توسعه دانایی محور می باشد. با به-کارگیری دیدگاه سیستمی، ریشه بسیاری از مشکلات کارآفرینی مشخص می گردد و با شناسایی قابل کنترل ترین اجزا و ساختارهای اکوسیستم کارآفرینانه، می توان راه حلی خلاقانه برای هدایت اکوسیستم به سمت مطلوب خود پیدا نمود.

اکوسیستم کارآفرینانه دانشگاهی، دانشگاه کارآفرین، کارآفرینی دانشگاهی، تفکر سیستمی