نقش مدیریت شهری در توسعه کالبدی شهر منطبق با اقلیم (نمونه موردی بافت کالبدی بندرعباس)

هدف تحقیق، بهبود کیفیت بافت شهری درچارچوب اقدامات پیشبینی شده وتلاشبرای ایجاد فضای مناسب تر سکونت و فعالیت در آن و همچنین تعیین اهمیت و نقش مدیریت شهری در توسعه کالبدی شهری با اقلیم گرم و مرطوب میباشد. رویه تحقیق نیز پژوهشی میدانی، کتابخانه ای- اسنادی است برای روش تحلیل از روش SWOT و ماتریس IFE و EFE استفاده شده است . در نگرش اقلیمی انسان،سرپناه و محیط طبیعی سه جزء اصلی می باشند و چهار علم؛ بوم شناسی - اقلیم شناسی- معماری و مدیریت شهری در این مطالعات به هم پیوند می خورند. بافت وسیمای کالبدی شهر بندرعباس از ده ه پنجاه به بعد دچار تغییرات وسیع و سریع گردیده است. بافت های نوساز درتناسب بسیار کم با اقلیم محلی و درتضاد آشکار با هویت اقلیمی شهر شکل گرفتهاند. عدم توجه به کوران و وزش مناسب هوا، جزیره حرارتی شهر را شدت داده و درفصول گرم سال بر پدیده شرجی میافزاید. به این ترتیب حاکمیت شرجی شرایط بسیار طاقت فرسایی را درزندگی شهروندان به دنبال دارد. این شرایط به تقریب از نیمه دوم فروردین ماه تا آبان ماه به طول می انجامد. بررسی شهرهای حاشیه خلیج فارس و بویژه شهرهای ساحلی واقع در مدار27 درجه کره زمین نشان می دهد که عمده این شهرها در گروه سوم اقلیمی از نظر رطوبتی(50-70 درصد)قرار گرفته و مهمترین وجه مشترک، انبساط بافت کالبدی در تمامی این شهرها برای استفاده ازجریان هوا و کاهش گرما میباشد. بنابراین مدیریت شهری علاوه بر مدیریت فضای جامعه مدنی، بر مدیریت فضای شهری هم نظر دارد. لذا اصلاح وتقویت سازمان فضایی بافت قدیمی شهر، ایجاد معابری با حداقل عرض جهت ایجاد کوران هوا، ارائه الگوی طراحی بافت کالبدی شهر متناسب با اقلیم منطقه، فاصله ساختمان از حد ملک، به عنوان راهبردهای پیشنهادی کاهش گرمای هوا الزامی میباشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، اقلیم گرم ومرطوب ، بافت کالبدی ، منطقه آسایش ، کوران هوا ، بندرعباس