مروری بر تاثیر چاه های تزریق در مدیریت پدیده ی تداخل آب شور و شیرین در آبخوانهای ساحلی

با توجه به ارزش آبخوان های ساحلی به ویژه در مناطق خشک و نیمهخشک به عنوان منبع اصلی آب شیرین و نیز افزایش تقاضای آب به علت تجمیع بالای جمعیت در این نواحی در انواع مصارف کشاورزی، شهری و صنعتی، توجه به حفظ و حراست این منابع از نظر کمی و کیفی حائز اهمیت است. از جمله مسائل و مشکلات این آبخوانها که میتوان به آن اشاره نمود، وقوع پدیده ی تداخل آب شور دریاها به داخل منابع آب شیرین این سفره ها (seawater intrusion) در اثر برداشت بیرویه از منابع آب زیرزمینی این نواحی میباشد که گاها سبب غیرقابل استفاده شدن آنها می گردد. این مقاله با هدف بررسی تحقیقات انجام شده در راستای کنترل پدیده ی SWI در آبخوانهای ساحلی و با استفاده از روش چاه تزریق (چاه تغذیه) به عنوان روش مستقیم تغذیه ی مصنوعی صورت گرفته است. ارزیابی نتایج مطالعات انجام شده نشان داد که این روش از کارایی بالایی در جلوگیری از تداخل آب شور و شیرین برخوردار است و با توجه به ساختار و الگوی قرارگیری آنها در این نوع آبخوانها و نیز وصول اطمینان از کیفیت بالای آب ورودی به آبخوان قبل از تزریق، میتوان بر قابلیت این روش در پیشگیری از وقوع این پدیده افزود. همچنین با ترکیب این روش با سایر روشها مانند روش چاه های تخلیه و روش نمکزدایی (روش (ADR میتوان اثربخشی بیشتری در کنترل و مدیریت این پدیده توسط چاه تزریق ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

آبخوان های ساحلی ، آب شیرین ، تقاضای آب ، Seawater intrusion ، چاه تزریق ، تغذیه ی مصنوعی.