تاثیر آنتی اکسیدان ها بر وقوع عارضه آسیت در جوجه های گوشتی

به منظور بررسی نقش آنتی اکسیدان های ویتامینE، کوآنزیم Q‮‭10‬بر عملکرد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی نر در شرایط تنش سرمایی،آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار ، 5 تکرارو ‮‭20‬ قطعه جوجه در هر تکراراجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- شاهد مثبت (دمای معمول پرورش و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، 2- شاهد منفی(تنش سرمایی و بدون دریافت آنتی اکسیدان)، تیمارهای 3 تا 5 شامل تنش سرمایی با مکمل ویتامین‮‭150‬‭)E ‬میلی گرم در کیلوگرم جیره)، کوآنزیم ‮‭40‬‭)Q‬‮‭10‬ میلی گرم در کیلوگرم جیره) و ترکیب دوتایی از آن ها ‭(EQ‬‮‭10‬) بود. جهت اعمال تنش سرمایی، از روز ‮‭15‬ تا ‮‭42‬ روزگیدمای سالن در ‮‭15‬ درجه سانتی گراد ثابت نگه داشته شد. نتایج نشان داد که تنش سرمایی منجر به کاهش وزن بدن و افزایش ضریب تبدیل خوراک (‮‭0/05‬‭> P) ‬شد. استفاده از ترکیبات آنتی اکسیدانی منجر به افزایش وزن بدن و بهبود ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با گروه شاهد منفی گردید(‮‭0/05‬‭> P).‬با اعمال تنش سرمایی (شاهد منفی) درصد تلفات به طور معنی داری افزایش یافت (‮‭0/05‬‭> P)‬؛ اما استفاده از ترکیبات آنتی اکسیدانی در جیره جوجه های گوشتی تحت تنش سرمایی در مقایسه با گروه شاهد منفی به کاهش درصد تلفات منجر شد. بهترین عملکرد از نظر شاخص تولید مربوط به تیمار حاوی کوآنزیم Q‮‭10‬بود. تنش سرمایی منجر به کاهش درصد لاشه شد (‮‭0/01‬‭> P) ‬و آنتیاکسیدانهای ویتامین ‭E ‬و Q‮‭10‬آنرا بهبود بخشیدند. تنش سرمایی منجر به افزایش وزن نسبیقلب، بورس فابریسیوس و شاخص آسیت شد. ویتامین Eو Q‮‭10‬وزن نسبی کبد و قلب را در مقایسه با گروه شاهد منفی کاهش داد و تیمار آنتیاکسیدانی ‭EQ‬‮‭10‬کمترین شاخص آسیت را به خود اختصاص داد.شاخص پراکسیداسیون لیپید در نتیجه تنش سرمایی افزایش یافت و استفاده از ترکیبات آنتیاکسیدانی آن را کاهش داد(‮‭0/01‬‭P<). ‬تنش سرمایی باعث افزایش نسبی در میزان آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز (‮‭0/05‬‭P<) ‬شد و استفاده از ترکیبات آنتی اکسیدانی منجر به کاهش نسبی آسپارتارت آمینو ترانسفراز و کاهش معنی دارلاکتات دهیدروژناز (‮‭0/05‬‭P<) ‬گردید. تنش سرمایی منجر به افزایش تعداد گلبولهای قرمز خون، هماتوکریت ودیگر فراسنجههای مربوط به گلبولهای قرمز گردید و استفادهازترکیبات آنتی اکسیدانیاثرمعنیداردرکاهشاینفراسنجه هاداشت(‮‭0/01‬‭P<). ‬تنش سرمایی منجر به کاهش معنیدار پاسخ تیتر آنتیبادی کلو ایمنوگلوبولین Mعلیه گلبول های قرمز گوسفندی شد (‮‭0/05‬‭P<)‬و افزایش نسبی در نتیجه افزودن آنتیاکسیدان های ویتامینی به جیره در این پاسخها مشاهدهشد. تنش سرمایی منجر به کاهش تکثیر لنفوسیتهای ‭T ‬و پاسخ تکثیر لنفوسیتی در محل تزریق گردید(‮‭0/05‬‭P<) ‬و استفاده از آنتیاکسیدان های ویتامینی تحت شرایط تنش، تکثیر این لنفوسیتها را به طور معنیدار افزایش داد(‮‭0/05‬‭P<). ‬به طورکلی تنش سرمایی تاثیر منفی بر عملکرد حیوان، شاخص های آسیت و ایمنی سلولی داشت و استفاده از آنتی اکسیدان های ویتامینی (به ترتیب ویتامینEو کوآنزیم Q‮‭10‬) توانست ضمن بهبود عملکرد، پاسخ های ایمنی حیوان را بهبود بخشد. کلید واژه ها :پاسخایمنی، تنش سرمایی، جوجه گوشتی،عملکرد، کوآنزیم Q‮‭10‬، ویتامین ‭E