بررسی تنش خشکی ارقام هوازی در کشت مستقیم به روش خشکه کاری و مقایسه آن با روش کشت نشایی

کمبود روز افزون منابع آب باعث کمتر شدن سهم کشاورزی،به طبع آن باعث کاهش سطح زیر کشت برنج شده است. این روند ما را ناچار می سازد که از منابع موجود حداکثر بهروری را داشته باشیم. یکی از راهکارهای استفاده بهینه، کمتر نمودن مصرف آب در کشت برنج وتغییر روش کشت مرسوم از غرقاب دایم به کشت مستقیم غیر غرقاب در مناطقی است که با کمبود شدیدتر آب روبرو هستند وهمچنین نبود ارقام مناسب(مقاوم به خشکی) به منزله عدم کشت برنج در آن مناطق می باشد. به همین منظور جهت دستیابی به ارقام مقاوم به خشکی. پروژه ای در طی یک سال در محل معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور در مازندران -آمل به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی انجام شد.که فاکتور اصلی شامل دو شیوه کشت 1- کشت مستقیم با آبیاری دوره ای همراه با تنش آبی 2-کشت نشایی با آبیاری غرقابی وفاکتور فرعی شامل ده ژنوتیپ برنج هوازی ویک رقم شاهدبه نام طارم که در سه تکرار کشت شدند .آبیاری در کشت مستقیم و نشایی بصورت سطحی انجام گرفت. بررسی های انجام گرفته شامل ارتفاع بوته،تعداد پنجه، تعداد دانه پر و پوک،وزن هزار دانه و عملکرد درسطح پنج متر مربع بوده که مشخص شد ژنوتیپ های هوازی ‮‭31-79971‬‭-B-‬‮‭3-2-201‬ ‭IR IR ‬‮‭81429‬‭-B ‬و ‮‭204-1-4‬‭-IR ‬‮‭79971‬‭-B ‬به ترتیب با عملکردی معادل ‮‭3631‬ و‮‭3475‬ و ‮‭3103‬ کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد را به طور متوسط دردوروش کشت به خود اختصاص دادند همچنین کمترین کاهش عملکرد به ترتیب به مربوط به ارقام طارم و ‮‭201-2-3‬‭-IR ‬‮‭79971‬‭-B ‬با‮‭63‬ و ‮‭71‬ درصد کاهش در کشت مستقیم با آبیاری دوره ای همراه با تنش آبی نسبت به کشت نشایی( آبیاری غرقابی) داشته است . کلمات کلیدی: برنج هوازی، خشکی،کشت بذر در بستر خشک،تنش آبی،روش کشت