پایش و بررسی تغییرات کمی و کیفی پوشش گیاهی در ایستگاه پخش سیلاب سبزوار

به منظور بررسی تاثیر پخش سیلاب بر روی پوشش گیاهی اعم از درختان کشت شده مثمر و غیر مثمر و گونه های مرتعی در محیط عرصه آبخوان سبزوار، تعداد ‮‭287‬ اصله درخت از 8 گونه درختی شامل پسته، بادام، بادامشک، گل ابریشم، عرعر، عناب، گز شاهی و هنده بید انتخاب گردید و همچنین در بخش مرتع، ‮‭24‬ پلات ‮‭10‬*‮‭20‬ متر مربعی(‮‭12‬ پلات در محیط عرصه(پخش سیلاب) و ‮‭12‬ پلات در محیط پشته(غیر سیلگیر)) در 3 تیپ غالب، شامل: تیپ ،1‭Artemisia sieberi- Astragalus squarosus‬؛ تیپ،2 ‭Astragalus squarosus -Artemisia. siberi ‬و تیپ،3 ‭Artemisa siberi -Scariola orientalis) ‬به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب گردید. در سالهای اجرای طرح آماربرداریها انجام گرفته و جهت آنالیز داده های از آزمون دانکن استفاده گردید. نتایج بررسی های انجام شده بر روی پلات های پوشش مرتعی به ترتیب در محیط عرصه و محیط پشته، نشانگر افزایش درصد پوشش گیاهی از ‮‭8/003‬ به ‮‭13/78‬ درصد و از ‮‭11/43‬ به ‮‭16/25‬ درصد در سالهای اجرای طرح است. همچنین درصد خاک لخت منطقه عرصه از ‮‭81/06‬ درصد به ‮‭69/76‬ درصد، در سالهای‮‭83‬ و ‮‭85‬ کاهش داشته و در منطقه پشته نیز از ‮‭46/06‬ به ‮‭42/09‬ درصد، کاهش داشته است. میانگین تولید علوفه در محیط عرصه ‮‭129/8‬ کیلوگرم هکتار و در محیط پشته ‮‭130/6‬ کیلوگرم در هکتار بوده است.گرایش مرتع در محیط عرصه، گرایش مثبت و در محیط پشته، گرایش ثابت می باشد. نتایج بخش درختی نشان می دهد در محیط عرصه(سیلگیر)، گونه گل ابریشم بیشترین و هنده بید کمترین درصد زنده مانی را داشته و در محیط پشته(غیر سیلگیر)، گونه های بادامشک و پسته بیشترین درصد زنده مانی و گل ابریشم کمترین درصد زنده مانی را داشته است. همچنین گونه گزشاهی در منطقه عرصه و در حاشیه آبراهه ها بیشترین رشد را داشته است. واژه های کلیدی: پایش، آبخوان سبزوار، تراکم، پوشش، تولید، پخش سیلاب.