کارآیی آنزیم سلولاز در خاک های آهکی همدان با کاربری گوناگون

آنزیم های اندوگلوکاناز (EC 3.2.1.4 1,4-B-glucan glucanohydrolase,) اگزوگلوکاناز (1,4-B-glucan, cellobiohydrolase , EC 3.2.1.91) و B- گلوکزیداز (B-D-glucoside glucohydrolase, EC 3.2.1.21) ازگروه هیدرولازها هستند که با هم ساختمان متبلور سلولز را تخریب می کنند. دو آنزیم نخست بیشتر برون یاخته ای هستند، ولی آنزیم- B گلوکوزیداز بیشتر درون یاخته ای بوده و گروه گسترده تری از ریز جانداران آن را می سازند (1و4). بیشتر انزیم های دپلیمراز و برون یاخته ای درون خاک از پایداری خوبی برخوردارند (2و3) . پایداری و کارآیی آنزیم های آزاد و یا غیر فعال شده در خاک ها کم و بیش بستگی به ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک خاک و همچنین اندازه و نوع مواد افزوده شده به آن دارد (2و3). بنابراین هر عاملی که بتواند بر این ویژگی ها تاثیرگذار باشد، شاید بتواند بر پایداری و کارایی آنزیم سلولاز پیامدهایی داشته باشد. هدف این پژوهش شناسایی تغییرات و درجه کارآیی آنزیم های سلولاز در خاک های آهکی با کاربری گوناگون است.