اثربخشی درمان شناختی - رفتاری بر افزایش خودکارآمدی و بهبود علائم اعتیاد در افراد وابسته به مواد شهرستان فیروزآباد

این تحقیق با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاري بر افزایش خودکارآمدي و بهبود علائم اعتیاد در افراد وابسته بهمواد، روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با گروه کنترل است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل جامعه مورد پژوهش ما،کلیه جوانان وابسته به مواد شهرستان فیروزآباداست. به روش در دسترس و به طور تصادفی دو گروه 30 نفره از جوانان وابستهبه مواد به تعداد مساوي ( گروه آزمایشی و گروه کنترل ) انتخاب شدند . آزمودنی هاي گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90دقیقه اي تحت درمان شناختی رفتاري قرارگرفتند. از ابزار پرسشنامه نیمرخ اعتماد مازلو ( 1989 ) و خودکارآمدي پرهیز ازمواد ( 1996 ) استفاده شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري اس پی اس اس و آزمون تحلیل کوواریانس موردتجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته هاي این پژوهش در تایید اثربخشی این درمان بود و نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاريدر تغییر نگرش به مواد، افزایش سلامت روان و کاهش شدت اعتیاد تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، خودکارآمدی ، درمان شناختی رفتاری