کفپوش های پیزوالکتریک، یک منبع مطمئن و پایدار جهت تأمین الکتریسیته در ایستگاه های مترو

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,005

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAUM03_253

تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1399

چکیده مقاله:

امروزه بحث تامین انرژی از منابع پاک و تجدید پذیر به یکی از مباحث داغ و جذاب در مجامع علمی تبدیل شده است و ایده های بسیاری در خصوص استفاده از انرژی باد، انرژی خورشیدی، انرژی امواج دریا، انرژی گرمایش زمین و... مطرح شده است. ولی تمامی آنها بر مبنای طبیعت بوده و کمتر در خصوص تامین انرژی از سوی خود انسان تحقیق شده است. پیزوالکتریک پدیده ای است که امروزه از آن به عنوان انقلابی در تامین انرژی یاد می شود، زیرا قابلیت تبدیل انرژی مکانیکی به الکتریسیته را دارد. در این میان، بدن انسان خود یک منبع غنی جهت تأمین انرژی های پاک می باشد؛ لذا با استفاده از انرژی تلف شده ای که از جنب و جوش انسان در محیط بر جای میماند؛ میتوان بخشی از جریان الکتریسیته مورد نیاز محیط را تأمین نمود. بطورکلی با تجمیع حرکات انسانی در محیط های شلوغی نظیر ایستگاه های قطار و مترو، ورزشگاه ها، مراکز خرید و... میتوان انرژی مورد نیاز جهت تأمین الکتریسیته را بدست آورد که این امر باعث خودکفایی و صرفه جویی در تولید و مصرف آن میشود. در این پژوهش، قابلیت کاربرد مواد پیزوالکتریک مولد جریان الکتریسیته به منظور تولید انرژی پاک ناشی از راه رفتن افراد در یک ایستگاه مترو مورد بررسی قرار گرفته است. مکان مورد مطالعه در این پژوهش، ایستگاه مترو صادقیه است که یکی از ایستگاه های مهم در مترو تهران بوده و محل اتصال خطوط 5 و 2 می باشد. بر اساس مدل پیشنهادی این پژوهش، مبدل پیزوالکتریک میتواند در کف گیتهای کنترل تردد کار گذاشته شود و انرژی کسب شده در هر گام افراد را، ذخیره و از آنها در ابزارهای الکترونیکی استفاده شود. در این پژوهش تلاش شده است تا از طریق مطالعه اسناد کتابخانه ای، تجزیه و تحلیل نمونه موردهای مشابه و استفاده از فرمولهای ریاضی به ارائه راهکاری عملی و مناسب در این خصوص بپردازیم. نتایج بدست آمده نشان میدهد که در ساعات اوج مسافر در این ایستگاه که حوالی ساعت 8 صبح میباشد، در صورت استفاده از کفپوشهای پیزوالکتریک، میزان برق تولید شده توسط مسافران در حدود 104 KW میباشد. عالوه بر این، بر اساس این آمار، میانگین روزانه میزان برق تولیدی به بیش از 150 KW خواهد رسید. با توجه به اینکه بر اساس ضمانت شرکتهای سازنده، عمر این کفپوش ها در حدود 20 سال میباشد. لذا استفاده از این روش در ایستگاه های پر تردد مترو، دارای توجیه اقتصادی قابل توجهی خواهد بود و بدین طریق می توان بخشی از نیاز الکتریسیته آنجا را توسط خود مسافرین تامین کرد.

نویسندگان

علی متحیرآرانی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

محمدرضا شکوهی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

محسن روشن

استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان