اثر سه نوع رفتار کناره گیری، انتقام گیری و خیرخواهی زیردستان بر تمایل مدیران به عفو و بخشش در رابطه تبادلی مدیران-زیردستان

این پژوهش درنظر دارد اثر سه نوع رفتار کناره گیری، انتقام گیری و خیرخواهی زیردستان بر تمایل مدیران در رابطهتبادلی مدیران-زیردستان را بررسی نماید. این پژوهش به شیوه توصیفی- همبستگی انجام گرفته است. جامعه پژوهش راکارکنان دانشگاه قم تشکیل می دهند که 121 نفر از آنها به شیوه نمونه برداری غیر احتمالی دردسترس در پژوهششرکت نمودند. داده های پژوهش بوسیله پرسشنامه جمع آوری و با آزمون های آماری تحلیل شدند. یافته های اینپژوهش نشان می دهد که از میان سه نوع رفتار کناره گیری، انتقام گیری و خیرخواهی زیردستان ، دو رفتار کناره گیری*، و انتقام با تمایل مدیران به عفو کردن رابطه منفی معناداری دارد. درحالیکه رفتار خیرخواهی و نیکوکاری زیردستان باتمایل به عفو و بخشش مدیران رابطه معناداری نشان نداده است. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که اولا زیردستانبا در پیش گرفتن رفتارهای کناره گیری و انتقام از مدیر/سرپرست مافوق نباید انتظار داشته باشند که مدیر/ سرپرستمافوق آنها نسبت به قصور و خطاهای آنها اغماض نماید و از تقصرات آنها بگذرد. به عبارت دیگر، از یافته های این پژوهشمی توان استنباط نمود که به جای انتقام گیری و کناره گیری، رفتارهای تعاملی مثبت برای اصلاح رواب شان با مدیرانشان در پیش بگیرند. از سوی دیگر، بر طبق جهان بینی الهی، مدیران از طریق عفو کردن و بخشیدن خطاها و اشتباهاتزیردستان خود، اولا به ترویج رفتارهای مدنی مانند عفو و بخشش در محی کار و در نتیجه ارتقای کیفیت زندگی کاریکوشش کنند تا از این طریق اثربخشی و کارایی سازمان را افزایش دهند و هزینه های ناشی از رفتارهای کژکارکردیکارکنان که بر سازمان تحمیل می گردد، کاهش دهند.

کلیدواژه ها:

عفو و بخشش ، انتقام گیری ، کناره گیری ، خیرخواهی و نیکوکاری ، رابطه تبادلی مدیر-زیردست ، تمایل مدیر به عفو کردن