بررسی نقش سیاست خارجی در ارتقاء توسعه و امنیت مناطق مرزی

طرح مسئله: پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش سیاست خارجی در ارتقاء توسعه و امنیت مناطق مرزی انجام شد. سؤال مطرح شده این است که چگونه سیاست خارجی به ارتقاء اهداف توسعه و امنیت مناطق مرزی کشورهای درحال توسعه (ایران) کمک میکند؟ فرضیه پژوهش این است که سیاست خارجی مجموعه ای از سازوکارهایی است که از طریق آن میتوان به تضمین محیط لازم برای کمک به توسعه و امنیت مناطق مرزی کمک نمود، و توسعه و امنیت از یک رابطه متقابل برخوردار هستند و ارتقاءدهنده یکدیگر میباشند. روش پژوهش: این ادعا در راستای الگوی نظری تبیین سیاست خارجی به عنوان ابزاری برای توسعه و با روش توصیفی-تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته ها بیانگر آن است که نقش سیاست خارجی در ارتقاء پیشرفت یک کشور برای درک مسیر توسعه آن، به ویژه در مورد کشورهای درحال توسعه از اهمیت بسیاری برخوردار است. سیاستگذاران حوزه سیاست خارجی برای دستیابی به این هدف در حوزه سیاست و اقتصاد شش اقدام را هماهنگ با همدیگر در جهت رسیدن به توسعه و امنیت در مناطق مرزی دنبال میکنند که شامل ترقی تجاری؛ سیاست سرمایه گذاری؛ مذاکرات اقتصادی، مالی و تجاری؛ حقوق اکتشاف منابع؛ همکاری بین المللی و طرح بین المللی است. در ایران نیز در دوره های زمانی مختلف تلاش شده تا در حوزه سیاست خارجی در جهت دستیابی به این حوزه ها، اقداماتی صورت گیرد. نتیجه گیری: با توجه به نقش سیاست خارجی در جهت توسعه و امنیت مناطق مرزی، میتوان نتیجه گیری نمود که اقدامات دولت در حوزه سیاست خارجی در موجب توسعه و امنیت در مناطق مرزی شده است که در ارتباط متقابل با یکدیگر میباشند. همچنین باید زمینه هایی فراهم گردد تا در حوزه های اقتصادی و سیاسی به این مناطق توجه بیشتری گردد.

کلیدواژه ها:

سیاست خارجی ، ارتقاء ، توسعه و امنیت ، مناطق مرزی.