مطالعه تطبیقی قابلیت ها و مشکلات کلاس های چندپایه در نظام آموزش ایران و خارج از کشور

مدرسه به عنوان یکی از مهمترین فضاهای کالبدی و آموزشی می تواند نقش بسزایی را در تعلیم و تربیت کودکان ۷ تا ۱۱ سال ایفا کند زیرا هر انسانی مهمترین و حساسترین دوران زندگی خویش را در این نهاد تجربه کرده و تأثیر بسزایی در رشد علمی و فرهنگی فرد دارد. تجربه نظام آموزش و پرورش ایران نشان می دهد درصد قابل توجهی از دانش آموزان مدارس ابتدایی در کلاس های درسی چند پایه به تحصیل می پردازند که این الگو در ایران و دیگر کشورها مدت هاست در حال اجرا است. از این رو هدف این مقاله شناسایی قابلیت این الگوی آموزشی بخصوص شناخت الگوی کالبدی متناسب با کلاس های چندپایه به عنوان یک مسئله راهبردی است. البته هرچند در حال حاضر کلاس های چندپایه در بسیاری از مناطق به عنوان یک محدودیت مورد بررسی قرار می گیرند اما به دلیل قرارگیری دانش آموزان از پایه های مختلف در یک کلاس، دارای یک سری ویژگی هایی است که امروز به عنوان قابلیت های آموزشی خاص و ویژه مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. در پژوهش حاضر از روش تحقیق تطبیقی تحلیلی استفاده شده است. روش گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات میدانی و کتابخانه ای است. جهت بررسی تطبیقی، چند نمونه از مدارس چند پایه در کشور ایران با چند نمونه از همین مدارس در خارج از کشور انتخاب شدند. سپس شاخص های مورد نظر، جهت مقایسه تعیین و بررسی ها انجام گرفت. لذا این مقاله ضمن بررسی محدودیت ها، در پی شناخت قابلیت های کلاس های چندپایه جهت پیاده سازی در نظام آموزش و پرورش جدید بوده و امید می رود این مقاله با ارائه الگوهای مناسب در زمینه ی ارتقا سبک آموزش های دوره ابتدایی، راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

چندپایه ، روستا ، مدارس ابتدایی ، آموزش ایران ، خارج از کشور