بررسی شخصیت سیاوش در شاهنامه بر اساس الگوی تربیتی پیامبران و متقین
محل انتشار: همایش منطقه ای جایگاه تربیت در شعر و ادب فارسی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 615
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PPECF01_006
تاریخ نمایه سازی: 14 بهمن 1399
چکیده مقاله:
تربیت انسان و رسیدن به مقام قرب الهی هدف غایی انسان و مهم ترین وظیفه انبیا و اولیا الهی به عنوان حجت ظاهر بوده است و زبان و ادبیات فارسی به عنوان دایه دار فرهنگ و تمدن در خود آثار و روش هایی برای تربیت دارد. هدف ما تعیین ویژگی های شخصیتی سیاوش در شاهنامه فردوسی است.این پژوهش از نوع توصیفی و کاربردی است که به روش تحلیل محتوا کیفی و کمی انجام گرفته است.ابزار اندازه گیری چک لیست تحلیل محقق بوده است. جامعه و نمونه تمامی ابیات داستان سیاوش در شاهنامه است. دراین پژوهش ابتدا متن شاهنامه مطالعه شده و کد گذاری گردیده است. در این پژوهش یافته ها که به صورت کیفی و کمی کد گذاری شده هستند بر سه محور ویژگی های عبادی، اجتماعی و فردی است. و نتیجه می گیریم که سیاوش در هر کدام از این محور چه ویژگی های برتر دارد. و او می تواند به عنوان یک نماد تربیتی شناخته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید محمد حسین آفتابی
دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان بیرجند رشته آموزش ابتدایی
سید عبد الرضا آفتابی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی