بررسی وضعیت امنیت زنا ن در بافت فرسوده (مطالعه موردی: منطقه 12 تهران)

یکی از عوامل بروز جرم و سلب امنیت، بافت های فرسوده هستند که از جدیترین معضلات کنونی شهرها به شمار می روند. زنان نیمیاز جامعه را تشکیل می دهند و برای داشتن جامعه پویا لازم است تا آنان نیز در سطح جامعه حاضر شوند. برای تحقق این امر لازم استزنان برا ی حضور در جامعه احساس امنیت کنند. منطقه ۱۲ شهر تهران حدود یک سوم از بافت خود را به بافت فرسوده اختصاص دادهاست و می تواند برای حضور زنان مشکلات عدیده ای را به وجود آورد. پژوهش حاضر به دنبال ارزیابی میزان امنیت زنان در بافتفرسوده منطقه ۱۲ شهر تهران می باشد. ابتدا معیارها و ز یر معیارهایی برای ارزیابی امنیت زنان در بافت فرسوده مطرح شد. سپس اهمیتمعیارها و زیر معیارها با نظر کارشناسان مشخص شد؛ پس از آن با امتیاز دهی به زیر معیارها از طریق تحلیل داده های حاصل از پرسشنامهمیزان امنیت بانوان مورد سنجش قرار گرفت. روش تحقیق توصیفی - تحلیل ی است و برای جمع آوری اطلاعات علاوه بر روش کتابخانهای از روش میدانی پرسشنامه استفاده شده است. در نهایت تحلیل ها نشان داد که امنیت زنان در منطقه ۱۲ تهران از حیث معیار اجتماعیبالاترین میزان از حیث معیار محیطی پایین ترین میزان را داراست و امنیت کلی قلمرو پژوهش نیز پ ایین ارزیابی شد و در پایا ن پیشنهادمی گردد در راستای امنیت زنان در بافت فرسوده اقداماتی از قبیل تأمین خدمات شهری ، تعریض معابر تنگ ، افزایش نظارت اجتماعی،پرهیز از ایجاد گوشه های دنج، افزایش نظارت بر معضل اعتیاد و جلوگیری از ورود موتورسیکلت به پیاده رو صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

امنیت زنان ، بافت های فرسوده ، منطقه ۱۲ تهران