تأثیر پرایمینگ بذر بر عملکرد ریشه چغندر قند (Beta vulgaris L.) تحت شرایط کم آبیاری و حضور علف‌های‌هرز

پرایمینگ بذر یکی از روش‌های بهبود بذر است که می‌تواند باعث بهبود جوانه‌زنی، سبز شدن و عملکرد گیاه در شرایط نامساعد محیطی (کم آبیاری و حضور علف‌های‌هرز) شود. این آزمایش به صورت کرت‌های دوبار خرد شده (اسپلیت اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو مزرعه در دو منطقه جوین و جاجرم در سال زراعی 93-1392 انجام شد. آبیاری با چهار سطح 100، 90، 80 و 70درصد نیاز آبی به عنوان فاکتور اصلی، روش‌های پرایمینگ شامل پرایمینگ با آب جاری به مدت 48 ساعت، پرایمینگ با آب جاری به مدت 48 ساعت+ اسید هیومیک، پرایمینگ با آب جاری به مدت 48 ساعت+ سید استارتر، پرایمینگ با آب جاری به مدت 48 ساعت+ هیومکس + فولزایم و شاهد (بدون پرایمینگ) به عنوان فاکتور فرعی و رقابت با علف‌های‌هرز (عدم حضور و حضور علف‌های‌هرز) به عنوان فاکتور فرعی فرعی بود. نتایج نشان داد که با کاهش آب آبیاری از عملکرد ریشه چغندر قند به صورت معنی‌داری کاسته می‌شود. نتایج تأثیر روش‌های پرایمینگ برای دو منطقه نشان داد که تیمار آب جاری 48 ساعت+ استارت بذر و تیمار آب جاری 48 ساعت + اسید هیومک+ فولزایم به ترتیب با 6/55 و 48/55 تن در هکتار برای جاجرم و 57/54 و 15/54 تن در هکتار بالاترین عملکرد ریشه چغندر قند را داشتند. نتایج تأثیر متقابل در منطقه جوین و جاجرم نشان داد که با کاهش آب آبیاری از عملکرد ریشه چغندر قند کاسته و پرایمینگ باعث بهبود عملکرد ریشه در شرایط کاهش آب آبیاری و حضور علف‌های‌هرز شد. همچنین روش‌های پرایمینگ باعث کاهش کمتر افت عملکرد ریشه در حضور علف‌های‌ هرز می‌شوند. در این راستا، تیمار آب جاری 48 ساعت + استارت بذر در هر دو منطقه عملکرد بهتری داشت. در مجموع، به‌خاطر اثرات مثبت پرایمینگ بذر مانند آب جاری 48 ساعت و ماده محرک استارت بذر بر عملکرد کمی چغندر قند این روش‌ها قابل توصیه می‌باشند.

کلیدواژه ها:

آبشویی با آب جاری ، عملکرد کمی ، محلول سید استارت