بررسی تولید هیدروچار از میوه سرو و اثر آن بر حذف نیکل از محلول های آبی؛ با رویکرد مدیریت پسماندهای کشاورزی

وجود مقادیر زیادی پسماندهای کشاورزی و بقایای کشاورزی که کاربرد مشخصی برای آنها تعریف نشده است، با توجه به ماهیت ترکیبات آلی آنها، میتوانند به عنوان جاذبهایی موثر در حذف آلایندگی آلاینده ها در محیط آب و خاک استفاده شوند. در پژوهش حاضر، با استفاده از فرایند تبدیل هیدروترمال میوه سرو (به عنوان یکی از ضایعات بی مصرف آلی) به هیدروچار و پس از بررسی برخی خصوصیات شیمیایی و مورفولوژیکی آنها، اثربخشی آن ها بر حذف عنصر سنگین نیکل در محلول آبی تحت شرایط مختلف (غلظت های اولیه نیکل(30، 60، 90 میلی گرم بر لیتر)، پ هاش اولیه محلول 3)، 5، (7، سطوح جاذب 2/5)، 5، 7/5 گرم بر لیتر) و زمان تماس 20)، 40، 60 دقیقه)) با استفاده از روش سطح پاسخ (باکس-بنکن)، مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج، تبدیل میوه سرو به هیدورچار سبب حذف بیشتر (حذف 2/7 برابری) نیکل، در شرایط مشابه از محلول آبی شد. افزایش سطح ویژه و گروه های عامل جذب کننده نیکل، به عنوان اصلیترین دلایل این تغییرات در هیدروچار تولید شده، محسوب میشود. همچنین بر اساس نتایج، روش سطح پاسخ (معادله درجه سه کاهش یافته) توانست با توانایی بالایی، حذف نیکل در محلولهای آبی را پیش بینی و مدل سازی کند.

کلیدواژه ها:

هیدروچار ، محلول آبی ، نیکل ، روش سطح پاسخ