بکارگیری تخیمن پارامتر برای بهبود شاخص های ارتباطی در رگرسیون لجستیک باینری

هدف از این مقاله، تخمین پارامترهای مدل رگرسیون لجستیک باینری به منظور بیشینه سازی تابع لگاریتم درستنمایی با شاخصهای ارتباطی بهبود یافته است. رگرسیون لجستیک نیز، مانند سایر روشهای تخمین پارامتر نیاز به یک معیار برای مناسب بودن تخمین پارامترهای آن دارد که از جمله آنها، میتوان به شاخصهای ارتباطی اشاره نمود. شاخصهای ارتباطی، شاخصهایی هستند که تعداد وقوع پاسخ موفقیت در مقابل پاسخ شکست را برای تعداد مشخصی آزمایش مستقل برنولی نشان میدهد. در تخمین پارامتر، مقادیر شاخصها با تغییر مقادیر پارامتر تغییری نمیکنند، در حالی­که شاخصهای پیشنهادی با تغییر در پارامترهای برآورد شده در مراحل تکرار روش حل، تغییر میکنند. بنابراین، جنبه نوآوری این تحقیق در ارایه یک شاخص ارتباطی جدید برای رگرسیون لجستیک باینری است که نسبت به تغییرات پارامترهای برآوردشده در بیشینه سازی تابع لگاریتم درست-نمایی مراحل تکرار روش حل، حساسیت بیشتری دارد. نتایج تحلیل یک مثال و مقایسه آنها با شاخصهای ارتباطی نشاندهنده دقت بالاتر و مناسب بودن شاخصهای پیشنهادی است.

کلیدواژه ها:

تخمین پارامتر ، رگرسیون لجستیک باینری ، شاخص ارتباطی ، تعداد تطابق ، درجه عضویت