بررسی و امکان سنجی راهکارهای کاهش خسارت بیماری پوسیدگی ریشه در مزارع لوبیا از طریق تکنیکهای زراعی

بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه لوبیا با عامل Fusarium solani f. sp. phaseoliیکی از بیماریهای مهم لوبیا در اراضی تحت کشت این محصول میباشد. بهمنظور بررسی راهکارهای به زراعی موثر در کنترل این بیماری، آزمایشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی در قطعه زمینی با سابقه آلودگی به قارچ عامل بیماری در پردیس تحقیقات و آموزش لوبیای کشور واقع در شهرستان خمین اجرا شد. نوع کشت در چهار سطح شامل کشت کرتی، کشت جوی و پشته بدون خاکدهی، کشت جوی و پشته با یکبار خاکدهی و کشت جوی و پشته با دو بار خاکدهی در کرتهای اصلی، ارقام لوبیا در دو سطح شامل لوبیا قرمز افق و یاقوت و تراکم بوته در سه سطح شامل ۲۰، ۳۰ و ۴۰ بوته در مترمربع بهصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رقم یاقوت دارای بیشترین عملکرد دانه و حداقل شدت بیماری پوسیدگی ریشه بود. همچنین افزایش تراکم بوته سبب افزایش معنیدار شدت بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه شد. در بین روشهای مختلف کاشت، کمترین شدت بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه در روش کاشت جوی و پشته همراه با یکبار خاکدهی مشاهده شد. بالاترین عملکرد دانه از کشت رقم یاقوت با تراکم ۳۰ بوته در مترمربع، در کشت جوی و پشته با یکبار خاکدهی بهدست آمد. لذا توصیه می­شود در مناطقی با پتانسیل بالای این بیماری، تغییر در روش کاشت لوبیا از مسطح به جوی و پشته­ای به همراه عملیات خاکدهی پای بوته­ها، انجام شود.  

کلیدواژه ها:

تراکم بوته ، حبوبات ، خاکدهی ، روش کشت ، فوزاریوم