بررسی مدل های غیر خطی سینتیک و ایزوترم جذب برای نیترات توسط نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم

حذف نیترات از آب­های آلوده یکی از مباحث مهم زیست محیطی است. در این تحقیق جذب نیترات توسط نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم مورد بررسی قرار گرفت و برای تعیین عوامل موثر در جذب از سیستم ناپیوسته استفاده شد. نتایج بررسی­ها نشان داد بیشینه ظرفیت نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم برای جذب نیترات در pH برابر با ۵، در زمان تماس ۱۲۰ دقیقه می­باشد. از مدل­های تعادلی (لانگمویر و فروندلیچ) و غیر تعادلی (هو و همکاران و لاگرگرن) برای بررسی فرآیند جذب استفاده شد. ضرایب تبیین به دست آمده بین داده­های اندازه­گیری شده و مدل هو و همکاران (۹۸/۰=R۲) و همچنین داده­ها و مدل لاگرگرن (۹۵/۰=R۲) نشان داد که مدل هو و همکاران داده­های آزمایشگاهی را بهتر توصیف می­کند. همچنین روابط مربوط به ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ برای جذب نیترات توسط نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم نشان داد، ایزوترم فروندلیچ (۹۹/۰=R۲) نسبت به لانگمویر (۹۱/۰=R۲) برای توصیف فرایند جذب مناسب­تر بوده و مطابقت بیشتری با داده­های آزمایشگاهی دارد.

کلیدواژه ها:

pH بهینه ، زمان تعادل ، هو و همکاران و فروندلیچ