سبکشناسی غزلیات حافظ بر اساس فعل، رویکرد نقشگرا

در دستور نقش­گرا، زبان دارای نقش و کارکردهای مختلف در جامعه و پدیده­های اجتماعی است؛ از این­رو، می­توان با این رویکرد پدیده­های زبانی را بررسی کرد. مطابق با نظریه نقش­گرا الگــوهای تجربه در قالب فرآیندها و از طریق فرانقش اندیشگانی تجلی می­یابند. بر این اساس، می­توان با بررسی انواع فرآیندهای موجود در افعال و تعیین میزان فراوانی آن، از نوع رفتار زبانی شاعر یا نویسنده در بازنمایی جهان واقع آگاه شد؛ برای مثال، حافظ در غزل­های عاشقانه و قلندرانه خویش، از فرآیندهای مادی که بر بیان دنیای بیرون دلالت دارد، بیشتر از سایر فرآیندها بهره برده است و یا فرآیندهای کلامی در غزل­هایی با فضای مناظره­گونه و روایی، در کنار سایر عناصر روایت به­ کار رفته­اند.در این مقاله افعال صد غزل حافظ در چارچوب دستور نقش­گرای هلیدی بررسی شده است. آگاهی از بسامد انواع فرآیندهای فعلی و چگونگی کاربرد آن در غزل­ها به عنوان شاخص سبکی لحاظ شده است.

کلیدواژه ها:

دستور نقشگرا ، هلیدی ، فرآیندهای فعلی ، غزلیات حافظ