تحلیل روند تغییرات تراز آب زیرزمینی با استفاده از روش ناپارامتری من- کندال (مطالعه موردی: دشت تبریز)

مطالعه روند تغییرات تراز آب زیرزمینی در هر منطقه بهویژه در مناطق خشک و نیمهخشک از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این مطالعه روند تغییرات تراز آب زیرزمینی در دشت تبریز با استفاده از روش ناپارامتری من- کندال بررسی شد. در مطالعه روند تغییرات تراز آب زیرزمینی از اطلاعات ۱۴ حلقه چاه پیزومتری طی دوره آماری ۱۳۹۳-۱۳۷۰ در سطوح معنیداری ۱، ۵ و ۱۰ درصد در آزمون روند، بهره گرفته شد. روش تخمینگر سن برای ارزیابی شیب خط روند و روش وان بل- هوگس نیز بهمنظور بررسی همگنی روندها استفاده شد. نتایج حاکی از این است که تراز آب زیرزمینی دشت تبریز در اکثر چاه­های مورد بررسی روند نزولی معنیداری داشت. کمترین شیب خط روند تراز آب زیرزمینی در ایستگاه سعیدآباد در بهمنماه برابر ۵۷/۱- متر در سال بهدست آمد. طبق اطلاعات به ­دست آمده روند تراز آب زیرزمینی همه ایستگاه­ ها در ماه فروردین منفی بود که بیشترین روند منفی متعلق به ایستگاه دیزج لیلی­خانی (آماره Z معادل ۶/۴۷-) است که در سطح یک درصد معنیدار است. کمترین روند منفی نیز متعلق به ایستگاه آناخاتون (آماره Z معادل ۰/۳۲۲-) است. ماههای فروردین، اردیبهشت و بهمن در مقایسه با سایر ماه­ها روند نزولی بیشتری از خود نشان دادند.

کلیدواژه ها:

Groundwater level ، Mann-kendall ، Sen's estimator ، Tabriz plain ، Trend ، تخمین گر سن ، تراز آب زیرزمینی ، دشت تبریز ، روند ، روش من- کندال