تاثیر اندازه ذرات سیلاژ علوفه کامل جو و سطح کنسانتره بر مصرف و هضم جیره ها، ابقاء نیتروژن، تولید پروتئین میکروبی و رفتار مصرف در گوسفندکرمانی
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم دامی، دوره: 27، شماره: 1
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 192
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ANIMAL-27-1_001
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
زمینه مطالعاتی: در ایران سیلاژ علوفه کامل جو بسیار کمتر از دیگر سیلاژها مورد توجه بوده است. هدف: این آزمایش به منظور تعیین تاثیر دو سطح اندازه ذرات سیلاژ علوفه کامل جو و دو سطح کنسانتره بر مصرف، قابلیت هضم، تولید پروتئین میکروبی و رفتار مصرف خوراک در گوسفند کرمانی انجام گرفت. روش کار: حدود ۱۲۰۰ کیلوگرم علوفه جو در زمان سبز` بودن ساقه و خمیری بودن دانه، با چاپر در دو اندازه ۲۴ و ۱۲میلیمتر خرد شدند و در کیسههای نایلونی سیلو شدند. پس از ۴۵ روز سیلوها باز شدند و ویژگیهای فیزیکی و ارزیابی ظاهری نمونههای جو سیلویی انجام گرفت. جیرههای آزمایشی عبارت بودنداز: ۱) ۴۰ درصد سیلاژ علوفه کامل جو درشت و ۶۰ درصد کنسانتره، ۲) ۶۰ درصد سیلاژ علوفه کامل جو درشت و ۴۰ درصد کنسانتره، ۳) ۴۰ درصد سیلاژ علوفه کامل جو ریز و۶۰ درصد کنسانتره، ۴) ۶۰ درصد سیلاژ علوفه کامل جو ریز و۴۰ درصد کنسانتره. نتایج: سیلوها در ارزیابی ظاهری اختلاف معنیداری نداشتند، ولی pH در سیلاژ علوفه کامل جو ریز، به صورت معنیداری کمتر بود (۰۰۳/۰p=). عامل موثر فیزیکی و الیاف موثر فیزیک در جیرههای دارای سیلاژ علوفه کامل جو درشت بیشتر بود. مصرف ماده خشک در جیرههای دارای ۶۰ درصد کنسانتره بیشتر بود، ولی مصرف الیاف نامحلول در شویندهی خنثی و قابلیت هضم ماده خشک تحت تاثیر سطح کنسانتره و اندازه ذرات جو سیلویی قررار گرفت. ابقاء نیتروژن در جیرههای سیلاژ ریز بیشتر بود (۰۲۲/۰=p). زمانهای مصرف، نشخوار و جویدن و در جیرههای دارای سیلاژ درشت بیشتر بودند. نتیجهگیرینهایی: بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و آلی در جیره دارای ۴۰ درصد کنسانتره و سیلاژ علوفه کامل جو ریز بود، زیرا با کاهش اندازه ذرات سیلاژ به سطح تماس میکروبی در شکمبه افزوده شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی شمسی
دانش آموخته کارشناسی ارشد بخش علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمد مهدی شریفی حسینی
استادیار بخش علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
امید دیانی
استاد بخش علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :