اثر میزان انرژی و زمان تعویض جیره های پیش دان به پس دان بر عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی با وزن کمتر از دو کیلوگرم

در یک طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل ۳×۳ و با ۵ تکرار ۱۰ قطعه ای، ۴۵۰ جوجه خروس یک روزه آرین با سه میزان انرژی جیره (۲۸۰۰، ۳۰۰۰ و ۳۲۰۰ کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم در کیلوگرم جیره) تغذیه شدند. دوره پرورش جوجه ها به دو مرحله آغازین و پایانی تقسیم و به جوجه ها دو جیره پیش دان و پس دان داده شد. جیره های آغازین و پایانی در سه سن ۱۶، ۲۱ و ۲۶ روزگی تعویض گردید. پس از این تعویض، جیره پایانی تا سن ۴۲ روزگی به طور آزاد در اختیار جوجه ها قرار گرفت. افزایش میزان انرژی و زمان استفاده از جیره متراکم تر پیش دان باعث بیشتر شدن افزایش وزن جوجه ها و بهبود ضریب تبدیل خوراک، در سن ۲۶ روزگی شد (۰۱/۰>P). ضریب تبدیل انرژی در سن ۲۶ روزگی با کاهش انرژی جیره و افزایش زمان تعویض جیره پیش دان و پس دان، کاهش معنی دار یافت (۰۱/۰>P). در سن ۴۲ روزگی، زمان تعویض جیره پیش دان و پس دان اثر معنی داری بر ضریب تبدیل خوراک و ضریب تبدیل انرژی نداشت، ولی با افزایش زمان استفاده از جیره پیش دان، جوجه ها افزایش وزن بیشتری پیدا کردند (P<۰.۰۵). اثر تداخل انرژی و زمان تعویض جیره پیش دان و پس دان بر ضریب تبدیل خوراک و ضریب تبدیل انرژی در فاصله سنی ۱-۴۲ روزگی معنی دار شد (P<۰.۰۵). نتایج این آزمایش نشان داد که برای تولید جوجه های گوشتی با وزن تقریبی کمتر از دو کیلوگرم، افزایش میزان انرژی و زمان استفاده از جیره پیش دان، عملکرد عمومی را بهبود خواهد بخشید.

کلیدواژه ها:

Broiler ، Time of feed replacement ، Starter ، Finisher ، Metabolizable energy. ، جوجه گوشتی ، زمان تعوض ، پیش دان ، پس دان ، انرژی قابل متابولسیم