بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و سبک فرزند پروری در عزت نفس دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری مقطع متوسطه اردبیل

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و سبک فرزند پروری در عزت نفس دانش آموزان دارای اختلال یادگیری مقطع متوسطه اردبیل بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. که شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری در دانش آموزان مقطع متوسطه اول اردبیل در سال تحصیلی ۹۹ – ۹۸ می باشد. حجم مورد مطالعه ۲۳۰ نفر از دانش آموزان در نظر گرفته شد که تعداد نمونه مورد مطالعه نیز طبق جدول مورگان ۱۴۰ نفر از دانش آموزان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و دانش آموزان مورد آزمون قرار گرفتند. همچنین پس از به دست آمدن نتایج از روش رگرسیون به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج داده ها نشان می دهد که فرضیه های پژوهش معنادار است (۰/۳۱۰=F، مجذور تنظیم شده =۱/۴۳۴)، جهت گیری سبک های فرزندپروری پیش بینی کننده ای معنادار بعد مقتدرانه است و این بعد را به طور مثبت پیش بینی میکند( B=۰/۵۰ ، ۰۰۱ /۰>P) و بعد مستبدانه را به گونه ای معنادار و منفی پیش بینی میکند. ( ۰/۱۸۵- =B)، ۰۰۵ /۰>P). و بعد سهل گیرانه را نیز به گونه ای معنادار و منفی پیش بینی میکند.(۰/۱۶۳- = P<۰/ ۰۰۱ B ) همچنین نتایج داده های مربوط به ارتباط الگوهای ارتباطی و عزت نفس) نیز نشان می دهد که فرضیه های پژوهش معنادار است( ۶۲/۳۱۴ =F، مجذور تنظیم شده =۰/۴۴۲)، جهت گیری الگوهای ارتباطی خانواده پیش بینی کننده ی معنادار گفت و شنود و همنوایی است. ( B=۰/۵۵ ، ۰۰۱ /۰>P) و جهت گیری همنوایی خانواده نیز به گونه ای معنادار و منفی پیش بینی میکند.(۰/۱۹- =B)، ۰۰۱ /۰>P). پس این نتیجه حاکی از آن است که افراد با عزت نفس بیشتر متعلق به خانواده هایی هستند که بعد گفت و شنود در آنها به میزان بالا وجود داشته و در خانواده های با سبک مقتدرانه رشد یافته باشند.

کلیدواژه ها:

سبک فرزند پروری ، الگوهای ارتباطی ، عزت نفس ، گفت و شنود ، همنوایی.