بررسی عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپهای آفتابگردان (.Helianthus annuus L) به تنش رطوبتی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 333
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-13-4_004
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
چکیده مقاله:
تحقیق حاضر به منظور شناسایی ژنوتیپ های متحمل به خشکی آفتابگردان در معاونت موسسه تحقیقات کشاورزی دیم (سرارود) کرمانشاه انجام گردید. آزمایش در قالب طرح لاتیس ساده انجام شد که در آن، ۶۴ ژنوتیپ آفتابگردان با آرایش ۸×۸ در دو شرایط عدم تنش و اعمال تنش رطوبتی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ ها و همچنین سطوح تیمار تنش رطوبتی، از نظر تعداد طبق در واحد سطح، اختلاف معنی داری وجود نداشت. در شرایط تنش رطوبتی، در ۲۷ ژنوتیپ قطر طبق بیشتر از ۱۱.۴ سانتی متر بود و در ۱۶ ژنوتیپ قطر طبق حتی به ۱۰ سانتی متر هم نرسید. در صفت تعداد دانه در طبق در شرایط عدم تنش، ژنوتیپ Sil-۹۶ با تولید بیش از ۸۴۲ دانه در طبق، بیشترین تعداد دانه در طبق را از خود نشان داد. با این حال ۱۲ ژنوتیپ دیگر با این ژنوتیپ در گروه برتر آماری قرار گرفتند. در شرایط اعمال تنش رطوبتی نیز در ۱۱ ژنوتیپ (از جمله ژنوتیپ Sil-۹۶) تعداد دانه در طبق بیش از ۶۳۰ عدد و در ۱۶ ژنوتیپ، تعداد دانه در طبق، کمتر از ۴۰۰ عدد بود. از نظر وزن هزار دانه، بین ژنوتیپ های آفتابگردان در هر دو شرایط تنش و عدم تنش، اختلاف معنی داری وجود نداشت. اما مقایسه دو شرایط تنش و عدم تنش، نشان داد که اعمال تنش رطوبتی سبب کاهش معنی دار و ۸.۶۲ درصدی وزن هزار دانه گردید. ژنوتیپ Sil-۹۶ در هر دو شرایط تنش و عدم تنش، بالاترین عملکرد دانه را از خود نشان داد. هرچند که در شرایط عدم تنش، با چهار ژنوتیپ دیگر مشترکا در گروه برتر آماری قرار گرفت. همچنین ژنوتیپ Sil-۹۶ از بالاترین شاخص تحمل به خشکی برخوردار بود. لذا به نظر می رسد که این ژنوتیپ برای کشت در هر دو شرایط وجود و عدم وجود تنش رطوبتی قابل توصیه باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید پوریا دربانی
دانشجوی دکتری اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحدایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
علی اشرف مهرابی
دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایران
سید سعید پورداد
عضو هیئت علمی (استاد)، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، (معاونت سرارود) سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،کرمانشاه، ایران
عباس ملکی
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحدایلام، دانشگاه آزاد اسلامی ایلام، ایران
محسن فرشادفر
دانشیار، عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :