نقش برند سازی شهری در توسعه گردشگری پایدار نمونه موردی؛ شهرستان کوهرنگ

گردشگری امروزه به عنوان یکی از پایدار ترین و بزرگتری صنعت های جهان مدرن در آمده است که می تواند ضامن پیشرفت و اشتغال پایدار جوامع باشد و در این میان برند های گردشگری می توانند به عنوان نیرو محرکه و افزایش دهنده شتاب توسعه گردشگری عمل کنند ، و به نظر میرسد مطالعات کمی در مورد برندسازی کالن پروژه های تفریحی، اقامتی، توریستی و ورزشی انجام گرفته باشد و می توان گفت برند سازی شهری به جای تولید کننده توجه خود را بر مصرف کنندگان برند که در اینجا گردشگران هستنند معطوف کرده است ،از این رو در مقاله حاضر به بررسی و تجزیه و تحلیل امکانات گردشگری پایدار و برندسازی شهری، شهرستان کوهرنگ جهت ارتقا گردشگری پایدار پرداخته شده است. این تحقیق به لحاظ روش توصیفی تحلیلی و از نوع کاربردی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای، اسنادی و الکترونیکی می باشد.شهرستان کوهرنگ دارای پتانسیل های بلقوه گردشگری در تمام فصول میباشد که با توجه به مدل انهالت در برند سازی شهری این شهرستان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و در نهایت دشت الله های واژگون و پیست اسکی چلگرد به عنوان برند های بین المللی برگزیده شدند که جهت موفقیت این برند پیشنهاداتی همچون ایجاد زیر ساخت های مناسب ، برگذاری تور های خارجی و داخلی و تبلیغات گسترده در جهت شناساندن این برند ها به جهانیان و برای افزایش اشتغال پایدار نیز بازار های بزرگ صنایع دستی پیشنهاد داده شده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، برندسازی شهری ، کوهرنگ ، گردشگری پایدار