امکان سنجی استفاده از آب دریای خزر جهت آبیاری گیاه تره ایرانی (Allium persicum L.)

افزایش روزافزون جمعیت هم گام با معضل بحران جهانی منابع آب شیرین، استفاده از منابع آب نامتعارف در بخش کشاورزی را ضروری می سازد، به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک که بزرگ ترین مصرف کنندگان آب شیرین محسوب می شوند. به منظور بررسی اثر آبیاری با روش تلفیق آب دریای خزر و آب شیرین بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه تره ایرانی، آزمایشی در قالب طرحی کاملا تصادفی با چهار تیمار (اختلاط آب دریای خزر با آب شهری، آبیاری یک در میان با آب دریا و آب شهری، آبیاری نیم در میان آب دریا و آب شهری، آب شهری) تحت شرایط گلخانه ای در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سه تکرار در سال ۹۴-۱۳۹۳ اجرا شد. نتایج نشان داد که رژیم های آبیاری بر صفات کلروفیل، وزن تر اندام هوایی، ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، وزن تر و خشک ریشه در سطح ۱ درصد و بر وزن خشک اندام هوایی و طول ریشه در سطح ۵ درصد معنا دار بود. تیمار متناوب نیم در میان، متناوب یک در میان و اختلاط آب شور دریا به کاهش ۱/۱۲، ۹/۲۴ و ۷/۳۳ درصدی عملکرد انجامید. تیمار آبیاری نیم در میان به دلیل اعمال شوری خاک کمتر و امکان دستیابی بیشتر به آب معمولی در لایه سطحی، بهترین عملکرد را در مقایسه با تیمارهای شوری مورد بررسی داشت.

کلیدواژه ها:

آب نامتعارف ، اختلاط ، تره ، کلروفیل ، متناوب نیم در میان ، متناوب یک در میان