اثر مهاری امواج الکترومغناطیس سینوسی و بتایین بر بیان ژنهای RUNX۲ و OCN سلولهای بنیادی چربی انسانی در شرایط کشت آزمایشگاهی

بتایین و میدان الکترومغناطیسی پالسی (PEMF) دو عامل بی خطر درترمیم شکستگی استخوان میباشند. اثر تحریکی بتایین بر تمایز استخوانی Human osteoblast-like cells گزارش شده است. علیرغم موفقیت بالینی PEMF در درمان طیف گسترده اختلالات استخوانی، با این وجود اثرات مهاری PEMF بر تکثیر، تمایز و رسوب استخوان در شرایط آزمایشگاهی گزارش شده است. لذا هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثرات این القاء کننده ها بر تمایز استخوانی سلولهای بنیادی چربی انسانی (hADSCs) میباشد. سلولهای بنیادی مزانشیمی از چربی شکم پس از کسب رضایت کتبی، استخراج و تا پاساژ ۳ کشت داده شدند. بنیادی بودن سلولها با روش فلوسایتومتری و قابلیت تمایز به سلولهای استخوان و چربی، تایید شد. گروه های مورد آزمایش شامل: کنترل منفی (سلولهای کشت داده شده در محیط -MEM و سرم ۱۰ )، کنترل مثبت (سلولهای کشت داده شده در محیط تمایز استخوانی) OD+BET سلولهای کشت داده شده در محیط تمایز استخوانی حاوی بتایین OD+EMF (۱۰mM (سلولهای کشت داده شده در محیط تمایز استخوانی و امواج سینوسی با فرکانس ۵۰ هرتز، شدت۱ mT، روزانه ۸ ساعت). پس از ۷ و ۱۴ روز، تمایز استخوانی با بررسی مورفولوژی سلولها و بیان ژنهای ( RUNX۲ و(OCN با روش Real time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. افزایش معنیداری در میزان بیان ژن های RUNX۲ و OCN در کنترل مثبت نسبت به کنترل منفی مشاهده شد. در پایان روز ۱۴ کاهش معنی داری در بیان ژن RUNX۲ در گروه OD+BET نسبت به کنترل مثبت مشاهده شد. همچنین در پایان روز ۷ و ۱۴ کاهش معنیداری در میزان بیان ژنهای مذکور در گروه OD+EMF در مقایسه با کنترل مثبت و OD+BET مشاهده شد. hADSCs کشت داده شده در محیط تمایز استخوانی، پس از تیمار با بتائین و امواج کاهش در بیان ژنهای استئوژنیک و استئوژنز نشان میدهند.

کلیدواژه ها:

سلولهای بنیادی مزانشیمی چربی انسانی ، میدان الکترومغناطیس ، بتایین ، تمایز استئوژنیک ، ریل تایم .PCR