اوراپتن در شرایط آزمایشگاهی از مهاجرت سلولهای سرطانی روده بزرگ در انسان جلوگیری کرد

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 438

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF21_0322

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400

چکیده مقاله:

بیش از ۹۰ مرگ و میر نا شی از سرطان به دلیل متاستاز سلول های بدخیم ا ست ، زیرا مهاجرت محلی یا از راه دور سلول ها ریشه کن کردن آنها را با جراحی یا شیمی درمانی معمولی و یاپرتودرمانی بسیار د شوار می کند. در مورد سرطان روده بزرگ ، تقریبا ۲۰در صد بیماران در هنگام تشخیص متا ستاز دارند که اغلب در کبد ، ریه یا صفاق مشاهده می شود. اوراپتن ، -۷ژرانیل اوکسی کومارین ، یک کومارین مونوترپن است که دارای خواص دارویی متعددی مانند فعالیت های ضد باکتری ، آنتی ژنوتوکسیک و پیشگیری از سرطان است. مطالعه حاضر برای بررسی اثرات اوراپتن در مهاجرت سلولهای سرطانی روده بزرگ انسان در شرایط آزمایشگاهی طراحی شده ا ست .پس از سنتز اوراپتن با ا ستفاده از -۷هیدروکسی کومارین و ترانس ژرانیل بروماید ، تصفیه آن با کروماتوگرافی ستونی انجام شد و آزمایش های H-۱ و C-NMR برای تایید ساختار آن انجام شد. برای روش مهاجرت ترمیم زخم ، سلولهای LoVoو HT-۲۹ در ۲۴ چاهک کشت شدند و پس از ۲۴ ساعت ، یک خراش مستقیم تو سط نوک پیپت ا ستریل ایجاد شد تا شکافی با عرض ثابت ایجاد شود. پس از شستن سلول ها با PBS ، آنها با ۲۰ و ۴۰ میکرومولار اوراپتن تحت درمان قرار گرفتند و در حضور پنج درصد CO۲ به مدت چند روز در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد انکوبه شدند. لازم به ذکر ا ست ، سلولهای درمان نشده و سلولهای تحت درمان با ۰.۴ در صد DMSO، که به عنوان حلال اوراپتن و به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. سرانجام ، سلول های مهاجرت شده به شکاف با استفاده از نرم افزار Image J عکس گرفته و تجزیه و تحلیل شدند .یافته های به دست آمده نشان داد که اوراپتن به روش وابسته به دوز ، مهاجرت هر دو رده سلول را مهار می کند. برای سلولهای LoVo ، ۲۰ میکرومولار اوراپتن تعداد سلولهای مهاجر پس از ۴۸ ساعت را کاهش می دهد ، در حالی که زمان مطلوب برای ۴۰ میکرومولار اوراپتن ۲۴ ساعت بود. در مورد سلولهایHT-۲۹ ، که توانایی مهاجرت کمتری دارند ، به ترتیب ۱۴ و ۴۰ میکرومولار اوراپتن به ترتیب بر روی ۱۴۴ ساعت و ۷۲ ساعت انکوباسیون ، مهاجرت سلولی را مهار می کنند. روی هم رفته ، نتایج ما نشان می دهد که اوراپتن به عنوان یک عامل ضد مهاجر بالقوه در سلولهای سرطانی روده بزرگ است ، اگرچه اثر آن نیاز به بررسی بیشتر در داخل بدن دارد

نویسندگان

هانیه خوبان فر

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد،

شاهین قره داغی

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد،

میلاد ایرانشاهی

مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد،

مریم مقدم متین

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد،گروه پژوهشی روشهای تشخیص و درمانهای نوین، پژوهشکده فناوری زیستی، دانشگاه فردوسی مشهد

فاطمه بهنام رسولی

گروه پژوهشی روشهای تشخیص و درمانهای نوین، پژوهشکده فناوری زیستی، دانشگاه فردوسی مشهد