بهینه سازی نقشه حساسیت نسبت به فرسایش آبکندی با استفاده از روش های تلفیقی آماری داده محور (مطالعه موردی: حوضه طرود- نجارآباد)
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های دانش زمین، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 274
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESRJ-10-1_002
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1400
چکیده مقاله:
اولین و کلیدیترین گام در زمینه کاهش خسارات و مدیریت فرسایش خندقی که باعث هدررفت منابع آب و خاک میگردد، تهیه نقشه حساسیت فرسایش آبکندی میباشد. در پژوهش حاضر پتانسیل وقوع فرسایش آبکندی در حوضه طرود- نجارآباد با استفاده از عدم قطعیت روش نظریه شواهد و رگرسیون چند متغیره خطی و همچنین ترکیب روشهای فوقالذکر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. به این منظور در ابتدا نقشه موقعیت مکانی خندقها با استفاده از منابع مختلف تهیه گردید و از ۲۱۷ خندق شناسایی شده بهطور تصادفی ۷۰ درصد (۱۵۲ خندق) برای مدلسازی و ۳۰ درصد (۶۵ خندق) برای اعتبارسنجی در نظر گرفته شد. در گام بعد ۱۴ پارامتر موثر در رخداد خندق در منطقه مطالعاتی شامل پارامترهای توپوگرافیک، ژئومورفومتریک، محیطی و هیدرولوژیک برای مدلسازی انتخاب گردید. نتایج روش رگرسیون چند متغیره نشان داد که پارامترهای کاربری اراضی، شیب و فاصله از آبراهه بیشترین تاثیر را در رخداد خندق داشتهاند. نقشههای حساسیت تهیه شده به ۵ کلاس حساسیت خیلیکم تا خیلیزیاد گردید. روشهای مساحت زیر منحنی و شاخص سطح سلول هسته به منظور اعتبار سنجی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج صحت سنجی نشان داد که مدل ترکیبی دارای مقدار مساحت زیر منحنی (AUC) بیشتر (۹۳۳/۰) نسبت به مدلهای نظریه شواهد دمپستر-شفر (۹۱۴/۰) و رگرسیون چند متغیره (۸۹۰/۰) میباشد و همچنین مقدار SCAI در مدل ترکیبی از حساسیت خیلی کم به سمت حساسیت خیلی زیاد دارای روند نزولی میباشد که بیانگر تفکیک مناسب کلاسهای حساسیت در این مدل میباشد. با توجه به دقت عالی روش ترکیبی ارائه شده در این پژوهش، نتایج این پژوهش میتواند مورد استفاده تصمیم گیران و مدیران محلی به منظور کاهش خسارات و روششناسی ارائه شده در این پژوهش میتواند در مناطق مشابه جهت تعیین مناطق حساس به فرسایش آبکندی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا عرب عامری
دکتری ژئومورفولوژی، دانشگاه تربیت مدرس
خلیل رضایی
استادیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی
مجتبی یمانی
استاد دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
کورش شیرانی
استادیار مرکز تحقیقات اصفهان