تحلیل و نقد قرائت تفویضی و تاویلی رشید رضا پیرامون مسئله رویت خداوند
محل انتشار: فصلنامه آینه معرفت، دوره: 19، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 158
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCJA-19-2_002
تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1400
چکیده مقاله:
بحث رویت خداوند از مباحث پرچالش میان فرق اسلامی است که در سیر تفکر کلامی با تغییراتی همراه بوده است. در این میان دو رویکرد ظاهرگرا و تاویل گرا همواره مورد توجه متکلمان بوده است. چنان که اهل حدیث، سلفیه و اشاعره متقدم با تکیه بر ظاهر آیات و روایات بر جواز رویت بصری خدا تاکید می کنند؛ هر چند در ادامه برای رهایی از مشکل تشبیه به قاعده بلاکیف روی می آورند. در مقابل، امامیه، معتزله و اشاعره متاخر با تاویل آیات و روایات، تنها به جواز رویت قلبی و شهودی در قیامت معتقدند. رشیدرضا به عنوان برجسته ترین مفسر معاصر اهل سنت، در تبیین مسئله رویت، به صورت نسبی رویکردی شبیه اشاعره متاخر تاویل گرا دارد. با این حال برای همراهی با مذهب سلف، معنای تاویل شده را بدون کیفیت معرفی می کند. هر چند بر این تاویل وی نیز اشکال وارد است. این پژوهش به شیوه تحلیل محتوا ضمن تبیین دقیق قرائت رشید رضا از مسئله رویت، تعامل دوگانه وی را مشخص کرده، به نقد آن پرداخته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالله میراحمدی
عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه خوارزمی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :