بررسی اثرات پدیده نشست زمین در دشت های استان سمنان با استفاده از اینتروفرومتری در سنجش از دور( مطالعه موردی دامغان)

در این تحقیق پدیده فرونشست زمین در حوضه دشت دامغان از استان سمنان با استفاده از اینتروفرومتری در سنجش از دور مورد مطالعه قرار گرفت. با استفاده از این روش نقشه های تغییرات ارتفاعی منطقه مورد مطالعه تولید و نرخ نشست آن در یک بازه سه ساله محاسبه گردید . نتایج نشان می دهد که در ۲۰ منطقه در دامغان ریسک بالای فرونشست وجود دارد که نشان دهنده توزیع میزان خطرپذیری آبخوان های منطقه با در نظر گرفتن موقعیت چاه های استحصالی که در آن ها قرار گرفته اند می باشد . زون های فرونشست در مرکز و شمال (دشت دامغان و دشت چارد ه) قرار دارند که تمرکز قنات و چاه های استحصالی در آن ها بیش از نقاط دیگر است. این منطقه که پوشیده از رسوبات تحکیم نیافته و جوان عهد حاضر می باشد از نظر ویژگی های ژئودینامیکی بسیار مستعد فرونشست میباشند. بنابراین میتوان چنین نتیجه گرفت که محدوده خارجی شهر دامغان تا صلح آباد به سبب استحصال آب از آهک های آب شیرین، کاهش فشار منفذی در این سازند و افزایش تنش موثر ناشی از وزن رسوبات روباره بیش از سایر مناطق متحمل اثرات برداشت بی رویه آب زیرزمینی و فرونشست شده است . احتمالا بارندگی های کم در استان ، بو یژه در سال های اخیر از یک سوی و برداشتهای بیرویه و گاهی غیر قانونی از منابع آب زیرزمینی از طرف دیگر، دلایل اصلی فرونشست در منطقه مورد مطالعه می باشند . نتایج نشان می دهد که اینتروفرومتری در سنجش از دور می تواند به عنوان ابزاری مناسب در پیش بینی پدیده فرونشست در دشت های ایران مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فرونشست ، اینتروفرومتری ، سنجش از دور ، آبهای زیرزمینی ، دشت دامغان ، تداخلسنجی تفاضلی