ارزیابی احتمالاتی دریفت پسماند در سازه های خمشی فولادی با میراگرهای ویسکوز خطی و غیرخطی

مقدار تغییر مکان های پسماند مهم ترین عامل تصمیمگیری در مورد ایمنی و اقتصادی بودن بهسازی سازه­ها یا ساخت دوباره آنها بعد از زلزله است. در این مطالعه اثرات استفاده از میراگر­های ویسکوز خطی و غیرخطی و نحوه توزیع ضرایب میرایی متناظر با آنها بر روی پاسخ دریفت پسماند سازه­های با سیستم قاب خمشی ویژه مجهز شده به میراگر­های ویسکوز مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس، مقادیر ظرفیت متناظر با سطوح مختلف دریفت پسماند        بین­طبقه­ای سازه­ها با استفاده از تحلیلهای دینامیکی افزاینده (IDA) محاسبه شد. پس از آن، مقادیر میانگین فراوانی سالیانه عبور از حدود مختلف دریفت پسماند (RDλ) محاسبه شد. نتایج به دست آمده نشان داد که مقادیر RDλ برای سازه­های با میراگر­های ویسکوز خطی بین ۸۷/۶ تا ۲۴/۸۰ درصد کمتر از مقادیر RDλ برای ساز­ههای با میراگرهای ویسکوز غیرخطی متناظر با آنهاست. همچنین بررسیهای انجام شده بر روی اثر نحوه توزیع ضرایب میرایی در ارتفاع نشان داد که با وجود طبقه نرم در سازه، عملکرد سازه­های دارای توزیع ضرایب میرایی در ارتفاع متناسب با دریفت بین­طبقه­ای متناظر با شکل مود اول سازه (IDPD) نسبت به سازه­های دارای توزیع ضرایب میرایی به صورت یکنواخت از لحاظ کمتر بودن مقدار RDλ بهتر است.

کلیدواژه ها:

میراگر ویسکوز ، حداکثر نسبت دریفت پسماند بین طبقه ای ، تحلیل دینامیکی افزاینده ، توزیع ضرایب میرایی در ارتفاع