ارزیابی احتمالاتی رفتار فروریزش ساختمان های کوتاه نامتقارن در پلان

این مقاله به ارزیابی احتمالاتی رفتار فروریزش ساختمان های کوتاه پیچشی می پردازد. طی زلزله های گذشته، بسیاری از این ساختمان ها در معرض خرابی های گسترده و حتی انهدام کلی قرار گرفته اند. برای این منظور، مدل های طراحی شده ی ساختمان های سه بعدی ۳ و ۶ طبقه ی بتن آرمه با برون محوری های جرمی یک جهته معادل صفر درصد (متقارن)، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد به روش های بار افزون (پوش اور) و تاریخچه زمانی فزاینده (IDA) غیرخطی تحت اثر ۲۱ رکورد دو مولفه ای قرار گرفته و عملکرد آنها از طریق محاسبه ی پارامترهای طراحی از جمله ضرایب رفتار و اضافه مقاومت، شکل پذیری و نیز محاسبه ی مقادیر حاشیه ی ایمنی در برابر فروریزش و منحنی های شکنندگی، ارزیابی شده است. نتایج نشان می دهد که تفاوت اساسی بین رفتار سازه های متقارن و نامتقارن از نظر ظرفیت شکل پذیری، حاشیه ی ایمنی در برابر فروریزش، پارامترهای طراحی و نیز منحنی های شکنندگی وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از آن است که پارامترهای آیین نامه ای برای طراحی لرزه ای ساختمان های دارای برون محوری زیاد غیرمحافظه کارانه بوده و حتی با افزایش برون محوری سازه ها از یک مقدار مشخص عملکرد ایمنی جانی در آنها با توجه به معیارهای فروریزش تامین نمی شود. بازنگری در پارامترهای طراحی این نوع ساختمان ها برحسب میزان برون محوری ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

ساختمان های پیچشی ، فروریزش ، منحنی شکنندگی ، طراحی براساس عملکرد ، تحلیل IDA